Sukau

De wekker stond vandaag wel heel erg vroeg: half zes En we werden zelfs nog vijf minuten eerder wakker gemaakt door het personeel. We hebben wel erg lekker geslapen in dit huisje, waar Dame Judy Dench ook geslapen heeft zoals het bordje op de deur vertelt. We zouden een klein ontbijtje krijgen en daarna weer op bootsafari.

Ik heb eigenlijk alleen maar wat water en koffie genomen. Toen ik dat net op tafel had gezet bleek dat we al weg moesten. Dus ik heb wat grote slokken genomen en toen zijn we naar de boot gegaan. Ik was echt nog helemaal niet wakker zeg.

We voeren tegen de stroom in en met best een flinke snelheid. De bedoeling was om olifanten te gaan spotten langs de rivier. De nacht ervoor waren ze gezien op een eindje van onze lodge en meestal slapen ze aan de oever dus de kans was best aanwezig dat we ze zouden zien. “Fingers crossed ”. Het was nog behoorlijk schemerig toen we vertrokken dus ik heb nog een beetje zitten suffen in de boot. Op een gegeven moment kwamen we inderdaad bij olifanten terecht. Er lag al een bootje vlakbij de kant met een heel stel blije gezichtjes erin, maar geen enkele olifant in beeld voor ons. Ze waren al de jungle ingegaan volgens de gids, en ze zijn ook nog best snel. We konden ze wel horen snuiven, ook best indrukwekkend hoor.

De gids had nog steeds goede hoop en we zochten verder. En inderdaad, even verderop konden we de olifanten wel zien! Wat zijn die dieren toch indrukwekkend, zeker als het echte wilde dieren zijn! Prachtig! We hebben wel een klein beetje pech dat het water heel hoog is momenteel, en dat de olifanten daardoor niet goed te zien zijn. Normaal komen ze nog een beetje op een zandbank, maar die liggen nu te diep in het water. Dus zien we ze minder goed omdat ze echt in de jungle zitten, de rivieroever is nu veel dichter. Maar goed, nog steeds prachtig om te zien en horen.

We voeren nog wat verder en toen hadden we helemaal geluk! Echte wilde orang oetans, een moeder en een jong in de boom! Wat schattig zeg, het jong zou geloof ik een jaar of vier oud zijn en was lekker zelf een beetje aan het keutelen. We konden ze een hele tijd bekijken.

Daarna was het tijd om terug naar de lodge te varen en te gaan ontbijten. Na het ontbijt konden we even een uurtje op de kamer relaxen en toen was het alweer tijd voor een nature walk. Een wandeling van ongeveer drie kwartier over de plankiers rondom de lodge. De eigenaar van de lodge was er ook even bij en hij vertelde dat ze de plankiers hadden aangelegd zonder de bomen weg te halen. Dat klopt want af en toe moet je om de bomen heen zigzaggen. Dat is voor de apen, zei hij. Orang oetans komen nooit op de grond. Dus als de boomtoppen te ver van elkaar af zijn, dan steken ze niet meer over en wordt hun leefgebied verkleind. Zo wordt dus met dit soort dingen rekening gehouden. De gids vertelde dat er best enge dieren zijn hier, de King Cobra, tarantula, schorpioen, andere grote spinnen, doodeng allemaal. Maar tijdens de wandeling zagen we ze helaas niet.

Na de wandeling was het tijd voor de lunch en daarna weer voor de volgende safari tocht. Om kwart voor vier zou die beginnen maar het was heel hard aan het regenen. En de gids had gezegd dat als het regende, de tocht niet door zou gaan. Nadat we een kopje koffie hadden gedronken besloot de gids dat we toch wel konden vertrekken. Regenjasje aan en hupsakee die boot in. En daar gingen we weer, deze keer richting een zijrivier. Misschien was het daar beter om krokodillen te spotten, maar het zou moeilijk worden. Krokodillen liggen namelijk graag op de oever van een rivier, maar aangezien deze rivier echt heel hoog staat, is de oever heel moeilijk te zien vanaf het water. Er staan vooral veel bomen en struiken tussen.

Maar goed, we voeren met een heerlijk windje de rivier op, zagen weer aapjes en vogels. We hebben inmiddels uitgedokterd dat Jeroen van roofvogels houdt, en ik van witte vogels. . En die waren hier allebei te vinden dus dat ging goed! Verder zagen we de big five van Borneo uiteindelijk, de Orang oetan, de krokodil, de hornbill, die rare neusaap en ehm wat was de laatste nou ook alweer? Affijn, kom ik op terug.

Op een bepaald moment begon de gids enthousiast te roepen dat er een hornbill voor de boot zat. We hadden er al een heleboel gezien, maar dit was het type dat bij de big five hoorde en die was zeldzaam in deze contreien. Verrrry luckyyyy . Even verderop zag ik een kleine krokodil in het water. Althans, dat dacht ik. Ik vertelde het de gids en hij draaide de boot om. Ik wees waar ik hem had gezien en het bleek een geel blad van een boom te zijn. Zooo jammer . Maar toen we uiteindelijk weer op de terugweg waren, kwamen we alsnog de gevreesde krokodil tegen! Een enorme ook nog, hij lag lekker te chillen in het water en onze gids zag hem opeens. En dan denk je dat je daar met twee bootjes op de rivier vaart, maar plotseling laten er wel een stuk of tien bootjes om die krokodil heen! Gelukkig vertrokken wij vrij snel weer, toen we het dier goed bekeken hadden. Ruimte voor de rest…

Na een uur of twee zo rondvaren en genieten van alles om ons heen, kwamen we weer terug bij de lodge. Daar stond, na een uurtje relaxen, alweer het diner voor ons klaar. De gids kwam nog even langs om te vertellen dat we morgen om acht uur worden opgehaald. Ik had nog een vraag voor hem. Hij had verteld dat de apen en de olifanten langs de rivier komen om te slapen. En ik begreep eigenlijk niet waarom. Hij vertelde me dat dat was omdat het net even wat koeler is bij de rivier. Diep in de jungle is het warmer en dat vinden de dieren niet prettig. Weten we dat ook weer!

Na het diner hadden we een presentatie over ecotoerisme, door een ehm, ik geloof hoogleraar uit Perth. Dat was wel geruststellend, we zijn toch goed bezig met onze reizen volgens hem. Je maakt in het leven altijd afwegingen tussen goed en minder goed. En vliegen is niet zo goed, maar het ecotoerisme brengt wel degelijk iets goeds voor de aarde. Hij kon een heleboel dingen zo noemen die verdwenen of uitgestorven waren als ze niet “beschermd” werden door toerisme. En ecotoerisme brengt dan ook nog eens meer geld in het laatje dan gewoon “slecht” toerisme, dus hopelijk wordt het steeds beter. Ik vroeg hem nog hoe we nou konden weten dat we ook werkelijk bij een goede organisatie beland waren, zoals bijvoorbeeld met dat olifanten wassen. Hij zei, als het beter is dan eerder, dan is het goed. Ik vond dat wel erg makkelijk, want hoe lang mag het dan beter dan eerder zijn? Je zou toch denken dat ze moeten blijven verbeteren en dat het dus op een bepaald moment ook niet meer goed is om die olifanten te blijven poetsen. Maar oké, het is wel een leidraad.

Na de presentatie zijn we in het stikkedonker nog een rondje gewandeld, op zoek naar schorpioenen, slangen of spinnen. Helaas hebben we die niet gevonden, maar het was wel lekker spannend

We zetten de wekker op half zeven. Morgen wordt een dag met een lange autorit. Daarna belanden we in Danum Valley, waar we waarschijnlijk weer volop kunnen genieten van teken en bloedzuigers. Maar ook van allerlei andere prachtige dieren en dingen. We kijken ernaar uit!