Naar Borneo!

We hadden vanmorgen de wekker weer vroeg staan. Half acht zouden we opgehaald worden en om zeven uur stond het ontbijt voor ons klaar.

We wilden voor het ontbijt nog even betalen maar dat lukte niet helemaal. Ze waren de cocktails van gisteravond en de cappuccinos van na het diner vergeten te berekenen. Dat moest nog toegevoegd worden dus toen gingen we eerst maar ontbijten. Ik heb trouwens de sarong wel gekocht, vond ik leuk voor in de zomer. Lekker luchtig.

Het ontbijt was weer net zo lekker als gisteren, en deze keer extra vroeg voor ons klaargemaakt omdat we zo vroeg weg moesten. Erg aardig. Toen we terugkwamen om alsnog te betalen zei ze dat ze de drankjes maar liet zitten. Het was geloof ik allemaal te ingewikkeld zo op de vroege ochtend

In een uur zijn we naar het vliegveld gereden door een vriendelijke chauffeur. Alles ging heel soepel op het vliegveld en we zaten redelijk vlot in het vliegtuig. Het was drie uur vliegen en ik kon een behoorlijk deel van de vlucht slapen. Dat vond ik wel even fijn.

Eenmaal in Sandakan hoefden we maar een half uurtje te rijden naar het hotel. De kamer is erg leuk, redelijk eenvoudig maar het ligt wel heel mooi en alles is er. Zelfs airco.

Toen we eventjes bijgekomen waren wilden we naar een soort boomtoppen pad, waar we apen en ander gespuis konden bekijken. Het was een half uurtje lopen en we zagen onderweg nog een schichtige leguaan wegschieten. Toen we bij de kassa aankwamen zag het er heel leeg en gesloten uit. Na een half minuutje zagen we dat er toch wel degelijk een vrouw achter de kassa zat. We stonden al een tijdje te drentelen en ze had niets gezegd! Geen “kan ik u helpen” of iets dergelijks. Wij waren al bijna weer vertrokken met een “steek dat boomtoppen pad maar waar het licht niet komt” en “are you shooting carrot or something?” maar ja we wilden toch wel even kijken. Helaas ging dat ook niet want we konden alleen met cash betalen en dat hadden we niet. Dus we waren voor niks erheen gewandeld. De winkel aan de overkant had wel een pinautomaat maar wilde ons ook niet helpen. Op tien minuten rijden was er een ATM. Ja, prima, weet je hoe lang dat lopen is. Hadden we geen zin in. Dus het boomtoppen pad mag toch op die donkere plek en we zijn terug gewandeld naar het hotel.

Gelukkig werden we daar nog even getrakteerd op een lekker koele kamer, de airco had inmiddels zijn werk gedaan. En ook nog wat leuke lieve aapjes!

Na een beetje relaxen (voor mij) en je dood vervelen (voor Jeroen) was het tijd om te gaan eten. Ook hier hebben we weer heerlijk gegeten. Het uploaden van het filmpje lukt echter niet omdat het internet hier veel te traag is. Dus dat komt later wel.