En na een lange reis zijn we dan nu eindelijk weer thuis bij de poes en het konijn.
De beide vluchten gingen voorspoedig. We hebben allebei wel wat kunnen slapen, gelukkig. Toen het vliegtuig eenmaal in Amsterdam was geland was ik wel helemaal kapot. Maar het was pas ochtend, dus we moesten nog even door.
De reis met de auto naar huis ging ook voorspoedig. Dat vind ik altijd het stomste stuk van de thuisreis. Je bent weer in je eigen land, maar om je diertjes weer te kunnen zien moet je toch nog een uur rijden. “Beam me up Scotty” was een stuk beter geweest. Maar nou ja, bij thuiskomst stonden er wel twee lieverdjes op ons te wachten, die beide heel goed verzorgd waren.
Al met al was het echt een hele mooie reis. De mensen in Oman zijn heel vriendelijk, dat maakt dat je je eigenlijk nergens onveilig of onplezierig voelt. Het is een relatief progressief land, maar dan nog heb ik wel moeite met hoe vrouwen worden behandeld. De natuur is echt overweldigend mooi.
En wat wordt dan de volgende reis? Nog geen idee. We gaan het zien.
Geef een reactie