Balcony walk

Wat hebben we vandaag weer een geweldige dag gehad! Een hele lange ook.

We zijn vroeg opgestaan want we hadden best veel op de planning staan. Maar de eerste uitdaging was al om fatsoenlijk uit het dorp te komen. De krappe straatjes waren weer erg interessant.

Toen we eenmaal veilig op pad waren was het ook niet meer ver naar de eerste stop. Een Unesco wereld erfgoed dinges, weer zo’n prachtig waterwerk bouwsel. Toen we daar rondliepen was er een gezin dat met een kleedje en wat te eten een plekje zocht om te gaan zitten picknicken. Dat zie je best vaak hier, dat ze met z’n allen op een kleedje gaan zitten.

De volgende stop was weer een fort. Het was inmiddels behoorlijk aan het regenen, maar we wilden toch het fort bekijken. Jeroen had er eigenlijk niet echt zin in, maar ik wel, dus daar gingen we. En het was ook echt weer een mooi fort. Niet zo indrukwekkend als die eerste, maar ook weer heel mooi. En deze keer zat er een kleine vleermuis gevangen in de prison, erg schattig.

We waren behoorlijk natgeregend intussen. Dus we dachten we zetten de verwarming in de auto wel even aan, zijn we zo weer droog. Maar die deed het helemaal niet! Nou ja, dan maar een wat frisser windje. We hadden beiden outdoor- of sportkleding aan, dus het was toch wel snel weer droog.

We reden intussen door stadjes en zagen hier en daar winkels. Ze zetten hier de gevels helemaal vol met wat ze allemaal hebben. Een bloemlezing (incl. spelfouten):

• Sale of foodstuffs
• Sale of building materials, electricals & sanity ware
• Installation of auto glass & accessories
• Building matirials
• Cofee shop

Eigenlijk zou ik er een foto van moeten maken maar we zitten meestal in de auto als we dat zien en dan ben ik te laat.

Na het fort zijn we doorgereden naar een dorpje. Wat daar precies mee was weet ik niet meer,  ik denk dat het gewoon een mooi dorpje was. We zijn er niet heen gewandeld omdat we nog veel te doen hadden. We wilden nog naar een leuk ander dorpje en we wilden eigenlijk ook de beroemde balcony walk doen. Alleen het regende al de hele dag en dan heb je helemaal geen uitzicht, dus we hielden er ernstig rekening mee dat dat niet zou lukken.

We zijn ergens gestopt om te lunchen en daar zagen we een man op een paard langskomen. En als ik zeg op een paard, dan bedoel ik dus staand bovenop dat paard. Hij had het vaker gedaan denk ik, want toen hij weer zat ging hij er met een noodgang vandoor. Mooi om te zien.

We deden rustig aan omdat het zo regende en we geen zin hadden om in de regen door dat dorpje te wandelen. Op een gegeven moment hield het op met regenen en zijn we naar het dorpje gereden. Wat een geinig dorpje, helemaal tegen de berg op gebouwd, met groenten en palmbomen overal. Erg sfeervol.

In ons reisbeschrijving stond dat er een mooi café was, dus dat hebben we opgezocht voor een rustig bakje koffie. We hadden toch geen haast want het weer was eigenlijk nog steeds te slecht voor een wandeling met uitzicht. Teveel lage wolken.

We zagen ook nog een kerel zo’n brood-achtig ding bakken, das ook wel leuk om gezien te hebben. Hij stond wel in best een plensbui…

Toen we lekker uitgerust waren zijn we toch maar doorgereden naar de start van de balcony walk. De regen viel inmiddels mee en het leek wel op te klaren. Toen we er eenmaal waren, twijfelden we nog steeds of het wel zin had. We kozen ervoor om dan in ieder geval maar het eerste stuk te wandelen en dan zouden we wel zien. En wat een mazzel hadden we zeg! De wandeling was echt prachtig! De op één na diepste kloof van de wereld, de grand canyon is dieper. Wat een uitzichten, ongelofelijk. In het begin hadden we nog niet heel veel uitzicht.

Maar gaandeweg werd het steeds beter. We kwamen langs een autowrak, blijkbaar was daar een auto naar beneden gereden. Dan heb je aan een pleister niet genoeg hoor.

We liepen verder over een pad wat best breed was. Maar als je verderop keek dan dacht je steeds, daar kan je toch niet lopen?? En hoe dichterbij je dan kwam, hoe makkelijker en breder het eruit zag. Erg grappig.

Na een tijdje hadden we om de hoek plotseling uitzicht op een waterval. Die zagen we niet aankomen. Dat bleek ook het eindpunt te zijn, je kon er nog ietsje voorbij over een iets spannender pad en daarna moesten we weer terug.

Eenmaal op de terugweg kregen we helemaal mooie uitzichten. De zon stond prachtig op de wanden. Spectaculair.

Uiteindelijk hebben we de terugweg een flink stuk sneller gewandeld dan de heenweg. We moesten nog ongeveer een uur en dan zou het misschien al een beetje donker worden, dus dat wilden we voorkomen. We waren uiteindelijk niet eens de laatsten die van het pad afkwamen. Nog een filmpje van delen van de wandeling (lage kwaliteit):

Toen we op de parkeerplaats aankwamen, kwam er een Brit naar ons toe. Jonge jongen die zijn lampen aan had laten staan tijdens zijn balcony walk. En helaas, accu leeg. Daar sta je dan. In Oman. Met een lege accu. We probeerden hem te helpen maar we hadden ook geen startkabels ofzo. Gelukkig vroeg zijn vriend hulp aan een local en die zei dat ze hadden gezien dat de lampen nog aan waren maar dat ze niemand zagen en er niks tegen hadden kunnen doen. Maar ze moesten hem tien minuutjes geven en dan konden ze weer op pad. Oké, dat klonk overtuigend genoeg, dus zo hebben we ze achter gelaten.

We zijn verder gereden naar het hotel dat bestaat uit tenten en gebouwtjes. Daar checkten we in en zijn we lekker gaan eten en snel gaan slapen. Wat een dag!