Naar Niswa

Vandaag was echt weer een fantastische dag! Ondanks de regen die op het programma stond hebben we enorm bijzondere dingen gezien.

We begonnen vanmorgen met een interessant uitzicht vanuit onze hotelkamer.

Er was regen voorspeld vandaag dus we waren niet enorm verrast. Maar zo mistig hadden we nou ook weer niet verwacht.

Na het ontbijt checkten we uit en reden weg. Na hooguit een kilometertje waren we al uit de mist, dus ook dat viel mee. We reden naar een wadi, de wadi’s zijn hier als de watervallen in IJsland. Op elke hoek van de straat vind je er één. Er stond een mannetje met honing, allerlei soorten olie, waaronder massageolie en nog wat andere troepjes. Hij vertelde enthousiast waar we naartoe moesten lopen. In ons boekje stond dat het gewenst was om een hoofddoek te dragen, dus ik stapte uit de auto en deed hem op. Het mannetje bedankte ons daarom voor ons respect. Dat vond ik wel heel aardig en het zette me aan het nadenken. Eerst dacht ik, leuk en aardig, dat respect, maar waarom zou ik niet respectvol zijn als ik me gedraag zoals het in mijn eigen land hoort? Nou ja, omdat ik op bezoek ben dus. En ik weet dat dat hier gewenst is, en toch kom ik hierheen, dus gedraag ik me netjes en draag de hoofddoek. Oké, maar vluchtelingen in Nederland dan? Die komen meestal niet uit vrije wil, dus moeten ze zich dan per se aan ons aanpassen? Tja, volgens mij niet. Maar oké, als ik dan hier zie dat er wel een wc is voor mannen en niet (of anders) voor vrouwen, dan hebben we het wel over ongelijkheid. En dat is te belangrijk in onze samenleving. Dus dan denk ik, mag de hoofddoek wel een uiting van het geloof zijn, maar niet van onderdrukking.  Dus mijn conclusie is, wel een hoofddoek in Nederland, maar geen nikaab (hele lichaam bedekt, alleen ogen zichtbaar), burka (neus ook zichtbaar) of hijab (hele gezicht zichtbaar). Dat lijkt me te ver gaan. Nou ja, het zijn ingewikkelde kwesties maar het helpt wel als je het in het echt beleeft.

Jeroen vond het allemaal best, zolang ik hem maar niet lastigviel en netjes achter hem bleef lopen 😅

Intussen wandelde Jeroen dus lekker door en we kwamen bij een dorpje met een watervoorziening. Het mannetje had ons de weg ernaartoe uitgelegd en het was de moeite waard. Erg grappig om te zien, de dorpjes. Je vraagt je steeds af of er nou werkelijk mensen wonen, en ik denk toch echt van wel ja.

Toen we uiteindelijk weer terug waren bij het mannetje, hebben we iets van zijn troepjes gekocht. Raad eens? Uiteraard, de rozen-massageolie. Dat is toch leuk!

Na dit dorpje zijn we verder gereden naar Birkat Al Mouz, waar ze ook een watertoestand hebben en een zooi oude huisjes tegen de berg op. We wandelden lekker erdoorheen en het was ook weer heel mooi om te zien. Het gekke hier is dat je telkens een mooier huisje ziet dat omringd is door bouwvallen. Eigenlijk is het één grote gribuszooi maar ergens valt dat niet eens heel erg op ofzo. Geen idee waarom.

Ze leiden dus het water via die geulen door het dorp. Op een van de foto’s zie je Jeroen kijken naar een gebouwtje. Dat gebouwtje is volgens mij bedoeld als wc. Je kan erin en dan kan je boven de geul gaan hangen. Of je voeten wassen misschien? Ik weet het eigenlijk niet zeker. Maar wat ik wel zag was dat een stuk lager een dame haar pannetje afspoelde in diezelfde geul…

Na deze wandeling zijn we doorgereden naar het hotel. Dat ligt in Niswa en Niswa is niet makkelijk. De navigatie wist ook niet goed de weg door deze smalle straatjes en de auto kon hier en daar de bocht maar net maken. Dus we hebben hem maar eerst even neergezet en zijn te voet gaan kijken waar we moesten zijn. Dat ging een stuk beter en we konden er uiteindelijk zo naartoe rijden, op één keertje steken na om de bocht te halen.

We checkten in en kwamen weer terecht in een fantastische kamer. Wat een ontzettend leuk hotel is dit, helemaal in oude stijl gehouden en toch wifi 😇

Nadat we weer een tijdje op de kamer hadden uitgerust, niet te lang natuurlijk, zijn we naar het fort gegaan dat naast het hotel ligt. We begonnen met een rondje over de muur van de stad. We konden er bovenop lopen en hadden daardoor een mooi uitzicht over de stad. Op een bepaald moment begon het opeens te gieten en moesten we eerst schuilen onder een boogje en daarna met koffie in een café.

Maar het fort dat we daarna bekeken was helemáál de topper van de dag, zeg! We waanden ons in een film, zo mooi was het om daar rond te lopen. Ik kan het niet goed uitleggen maar het was zo Arabisch, zo oud en zo sfeervol, prachtig. De foto’s doen er jammer genoeg helemaal geen recht aan.

Toen we ons hart hadden opgehaald aan wat diertjes die ook nog in het fort leefden, zoals konijntjes en geiten, gingen we weer terug naar het hotel.

Tijdens het inchecken hadden we gereserveerd en betaald voor het diner. Toen we echter boven kwamen op het terras, bleek dat het hele restaurant afgehuurd was door een “private party”. We stonden er een tijdje naar te kijken maar niemand kwam naar ons toe. Dat was wel even gek. Toen zijn we maar terug naar beneden gelopen en daar vertelden ze dat we twee keuzes hadden: geld terug of naar een ander restaurant dat van dezelfde keten was. Dat laatste vonden we een strak plan en we zijn dus die kant op gewandeld. We kwamen eerst in een restaurant terecht waar ze family-rooms hadden. Kleine kamertjes met een stuk of zes stoelen. Toen we ons meldden werden we naar boven verwezen, waar wel een normaal restaurant was. Daar hebben we gegeten. Daarna zijn we naar het hotel terug gegaan en lekker gaan slapen.