Jeroen en Annette

Op vakantie

Wahiba Sands

Deze morgen zijn we wel heel erg vroeg opgestaan. Vier uur stond de wekker, om opnieuw naar de schildpadden te gaan.

We gingen weer met de bus naar het strand, maar deze keer waren er maar acht anderen bij. Dat was een heel stuk rustiger. De gids ging over het strand wandelen met zijn lampje om de schildpadden te zoeken. Jammer genoeg heeft hij ze niet gevonden, dus we zijn terug naar het hotel gebracht.

Na het ontbijt dat om zes uur dus al voor ons klaarstond, zijn we naar de kamer teruggegaan. Ik heb eerst nog maar even een dutje gedaan. Veel te vroeg zeg, vier uur. Dus nog even lekker slapen.

Daarna gingen we op pad naar een botenmuseum. Ze waren daar bezig met het bouwen van prachtige houten boten, en die kon je van dichtbij bekijken. Je mocht ook alles gewoon aanraken, erg indrukwekkend.

De volgende stop was Wadi Bani Khalid. Ook dit was weer een geinige wandeling een heel stuk langs het water. Jammer genoeg waren er best veel mensen in het water aan het poedelen, dus het was best druk. Maar hoe verder we kwamen, hoe minder mensen natuurlijk. Dus aan het einde waar een grot was, zijn we even lekker gaan zitten om onze bammetjes te eten.

Daarna wandelden we terug. We zouden er eigenlijk ook gaan zwemmen maar daar hadden we bij nader inzien geen zin in. Teveel gedoe met al die natte kleren enzo. Dus reden we op ons gemakje naar het tankstation waar we opgehaald zouden worden om naar het woestijnkamp te rijden. Er was een mannetje die niet heel goed Engels sprak, maar wél goed wist hoe je banden leeg moest laten lopen. Dus hij hielp ons daarbij. Beetje gokken was het devies geloof ik, dus daar vertrouwden we dan maar op.

Toen de banden zacht waren hebben we naar het kamp gebeld. Over een kwartiertje zou hij er zijn, zei hij. En dat was ook zo, hij kwam aanrijden in zijn 4wd, beetje dezelfde als wij hebben. Nadat we even gewacht hadden op nog wat anderen, vertrokken we voor onze eerste echte zachte-banden-4wd-rit door de woestijn. Was eigenlijk appeltje-eitje, het reed gewoon. Je moet alleen wel mee met de weg, want eraf sturen gaat niet, je blijft gewoon in het spoor. Maar goed, we moesten toch die kant op, dus no problemo.

Ergens onderweg kwamen we weer kamelen tegen, wat een leuke ervaring weer! Dit prachtige landschap en dan die aparte dieren. Helaas hadden ze de voorpoten aan elkaar gebonden, waarschijnlijk zodat ze niet te ver weg zouden lopen. Eentje wilde er eigenlijk graag vandoor voor onze auto’s maar dat lukte daardoor niet zo goed. Het gaf een soort paarden-dressuur-beeld, dat gehuppel. Eerst moesten we lachen maar toen we ons realiseerden waar het door kwam vonden we het zielig.

Uiteindelijk kwamen we bij een heel sfeervol kamp midden tussen de zandduinen. En we waren nog niet in onze kamer of Jeroen stond alweer te stuiteren om zo’n duin te beklimmen. Daar wil je toch op, zegtie. Haha, vond ik ook hoor, dus schoenen weer aan en hup, die duin op. Er lag een touw, wat het een stuk makkelijker maakte om boven te komen, maar het was evengoed nog een fikse klim. Van bovenaf hadden we een prachtig uitzicht enerzijds over de duinen, anderzijds over het kamp. Erg mooi.

Na deze uitspatting zijn we terug naar de kamer gegaan om nog even te slapen. Jeroen was hartstikke moe. Ik had zelf in de auto nog even kunnen slapen maar hij sinds vier uur vanmorgen niet meer. Dus we gingen lekker liggen en ik viel weer in slaap. Ik had gezegd dat ik Jeroen om zeven uur zou wekken voor het diner. Alleen lag ik heerlijk te ronken en moest hij mij juist wakker maken, haha.

Het eten was buffet met barbecue. Ze hadden kamelenvlees en dat hadden we nog nooit gehad. Hele kleine stukjes aan een spiesje. En lekker dat het was! Ik vroeg later aan een ober of dat vlees gekruid was of dat er zout op zat ofzo. Was niet zo, zei hij, dus er zat gewoon heel veel smaak aan. Erg snoepen hoor!

We hebben het diner snel opgegeten want het was behoorlijk koud. De koffie hebben we meegenomen naar de kamer zodat we daar nog even konden chillen voor het slapen gaan. Morgen weer op tijd op, het ontbijt is tot negen uur. Daarna weer verder.

Reacties

2 reacties op “Wahiba Sands”

  1. Weer hele bijzondere foto’s! Geniet nog van het vervolg van jullie vakantie!!

  2. Elly

    Prachtige foto’s! Heel indrukwekkend. Geniet van de mooie natuur.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Jeroen en Annette

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Voeg je bij 65 andere abonnees

Lees verder