Istanbul

Daarna zijn we achter de gids aangehobbeld. Hij vertelde heel veel over de dingen die we te zien kregen, er was bijna niet tussen te komen. Maar wel heel interessant.

Ik vond het wel heel moeilijk om mijn hoofd erbij te houden. We zijn best druk geweest en het valt niet mee om nu opeens weer in een ander land en een drukke stad je weg te vinden. En als je dan ook nog een gids hebt die je de oren van het hoofd kletst, dan is het wel druk.

Maar goed, de gids bracht ons eerst naar de Hippodrome. Die hebben we bekeken en daarna zijn we doorgegaan naar de blauwe moskee. Ik moest daar dus een hoofddoek op, voor het eerst in mijn leven. Ik had thuis al een beetje geoefend en het lukte goed. Dus ik liep er netjes bij.

De blauwe moskee is wel heel mooi.

Het paleis van de sultan vond ik nog mooier. We liepen erdoorheen en bezichtigden ook nog de harem en de kamers van de moeder van de sultan. Ik geloof dat ik dat nog het meest interessant vond. Gelukkig leven we nu in een andere tijd.

We hebben ook nog de waterleidingen van vroeger tijden bekeken, je kon gewoon rondlopen in deze wateropslagplaats en dat gaf prachtig verlichte beelden.

Nadat we de waterleiding bekeken hadden, zijn we terug naar het hotel gegaan. Tot grot verdriet van de gids, die ons nog veel meer had willen laten sien en vertellen. Maar we waren doodop. In het hotel ben ik even gaan slapen. Jeroen heeft wat liggen lezen en toen ik weer wakker was, zijn we door de bazaar gewandeld. Dat was helemaal een drukke bedoening, allemaal heel kleine winkeltjes en mannetjes die je naar binnen willen sleuren om al je geld uit je zak te kloppen. Dat is gelukkig niet gelukt, maar een beetje rondkijken was wel leuk.

Na de bazaar zijn we langs de Süleymaniye-moskee gegaan. Ook prachtig. Er was precies op dat moment een man aan het zingen en daarna begon de dienst. Wij stonden in de grote zaal (als je dat zo noemt) te kijken. We mochten tot het hek. Ver naar voren waren de mannen aan het bidden. En achter ons, achter een hek en nauwelijks zichtbaar, waren de vrouwen aan het bidden. Dat was al gek. Maar nog gekker was het, dat bij ons in de zaal ook een dame aan het bidden was. Waarom mocht zij nou weer wel daar bidden en moesten de vaste gasten achter het hekje? Wazig…

Daarna hebben we al wandelend Istanbul bekeken met de kleine, stijle, drukke straatjes en steegjes. Restaurants zijn ook overal te vinden en je verdwaalt er wel snel. Maar gelukkig hebben we gewoon internet op de telefoon, dus Google brengt ons wel weer thuis. Het is best een fijne stad eigenlijk, die drukte is gezellig en iedereen is opvallend aardig. Het is kleurig en overal ruikt het weer anders, kruiden, gebraden vlees, fruit, van alles. Je went er toch blijkbaar snel aan.