Ik had er eigenlijk niet zo heel veel zin in vandaag, maar vaak heb je dan de mooiste dagen. Net als deze keer…
Ik heb heerlijk uitgeslapen. Ik was wel redelijk op tijd op, Jeroen nog vroeger. Na een bakkie koffie is Jeroen een rondje om het eiland gaan wandelen. Ik heb een beetje in de hangmat liggen lezen. Ik kreeg nog bezoek van een hagedis, zo eentje die op zijn achterpoten loopt te rennen. Ik heb een gesprekje met hem gevoerd.
Toen ik moe was van het liggen in de hangmat 😇 ben ik weer even terug in bed gegaan. Het ultieme luieren.
Na een uur of twee kwam Jeroen helemaal bezweet weer terug. Hij was ongeveer een derde van het eiland rond geweest toen hij dacht, dit is te saai. Toen is hij maar gaan hardlopen, niet alles maar wel het grootste deel. Het was in totaal 12km over het strand, dus dat was een aardige inspanning. Die was ook lekker zijn energie kwijt.
Hij had trouwens wel enorme blaren onder zijn tenen, dus die heb ik maar verbonden met de elastische tape en wat tissues, iets anders hadden we niet. Het hielp goed zei hij.
Na weer een bakkie koffie moesten we aantreden voor een snorkeltoer. Ik had er helemáál geen zin in, maar Jeroen wilde dat graag dus ik dacht ik ga maar mee. We zouden met het bootje naar het “home reef” varen en daar snorkelen. Maar toen we aankwamen zei de gids dat we ook wel wat verderop naar een rif konden varen om daar even rond te zwemmen. Dus we klommen in het bootje en werden er een klein stukje verder op zee weer uitgezet. Ik deed mijn duikbril op en snorkel in, en wierp de eerste blik in het water. En wat ik toen zag…
Het water was helemaal vol met allemaal visjes. Zoveel had ik er nog niet bij elkaar gezien, zo dichtbij! Het was prachtig. Ook het rif was mooi, kleurig en het zag er heel gezond uit, voor zover ik dat kan beoordelen natuurlijk. Ik had nog niet vaak zoiets moois gezien.
We zwommen er een uurtje in rond en vonden na een tijdje ook nog een Stingray. Die hadden we nog nooit gezien. Deze lag lekker te slapen onder het zand, en ze (de gids) moest een poosje wijzen voor we in de gaten hadden waar ze naar wees. Ik zag oogjes en een staart. De gids wapperde een beetje bij hem in de buurt en toen zwom hij een stukje weg. Konden we hem goed bekijken, hoewel ze hem van mij ook wel had mogen laten liggen.
Even verderop kwamen we een gigantische schildpad tegen die lekker aan het cruisen was. Hij zag er heel relaxt uit en was daardoor heel schattig. En we zagen ook nog een zeester.
We werden weer opgehaald door het bootje en toen toch afgezet bij het “home reef”. Ook daar waren weer ontzettend veel prachtige visjes. Wat een feest. Het water was hier ook iets minder koud dan we eerder hadden gehad, dus daardoor kon ik net wat langer in het water blijven. We zagen nog weer een keer een nog veel grotere Stingray die ook lag te slapen. Hierbij ging ze maar niet wapperen zei ze, deze wilde ze niet boos maken, haha. Leek mij ook wel verstandig.
Na anderhalf uur snorkelen waren we weer op het strand. Wat een prachtige tocht.
We zijn naar het huisje terug gegaan en hebben daar maar weer even wat gedronken. Daarna gingen we om vier uur weer naar de shop, waar een busje zou vertrekken voor een sunset 4wd tocht. Er hadden zich nog twee mensen ingeschreven, maar die hadden later aangegeven toch niet mee te gaan, dus ook dit was weer een prive toer. We reden over het eiland waar de zonnepanelen en de waterzuivering waren. Geinig om te zien. Na een half uurtje rijden over een zandweg kwamen we bij het strand. We hadden mooi uitzicht op de zon zo, maar het zou nog best even duren voor die onder zou gaan.
Dus we zijn langs het strand gaan wandelen en hebben gezocht naar bezienswaardigheden in de branding. En die waren er zeker! Eerst niet zo heel bijzonder, wat krabbetjes, slakken en visjes. Maar op een gegeven moment zagen we weer een Stingray die ervandoor ging voor ons. En een stukje verderop zag de gids een kleine octopus! Ook die hadden we nog niet gezien, dus dat was weer een mooi moment. Alleen… Ook deze zagen we weer niet meteen. Ze passen zich zo goed aan aan de omgeving, dat je ze dus bijna niet ziet. Je ziet alleen een schaduwrand en we vroegen ons af hoe de gids het diertje in vredesnaam had ontdekt. Het bleek dat ze daar liep en de octopus zich bedreigd had gevoeld, en dus wat inkt had afgegeven. Zo zag ze hem.
Na dit feestje liepen we nog een tijdje door in de branding, toen de gids weer een octopus zag. En deze keer was het wel een grote! Ook deze was niet zo heel goed te zien, maar ze wapperde hier ook wat en toen kwam het dier in beweging. Goh, wat een wazig gezicht! Die tentakels met die zuignappen brrr. Ik was er wel van onder de indruk. Zo’n dier wil je toch niet om je heen hebben met die enge slierten eraan hahaha. Maar aan de andere kant, wat prachtig weer! Wat een geluk.
Na deze verwennerij zijn we teruggelopen naar het zitje waar we nog even van de zonsondergang hebben genoten. Daarna werden we weer naar de shop gebracht en zijn we terug naar het huisje gelopen.
Toen was het tijd om te eten. We hadden zakjes pasta achtige troep gekocht, we dachten niet te moeilijk doen. Dus gewoon wat water erbij en dan hebben we een maaltijd. Dat was dus niet helemaal waar, want we hadden boter en melk nodig. En die hadden we niet. We hebben dus het poeder maar aangemaakt met water en koffiemelk en toen de pastasoep lekker opgegeten. Was best te hachelen. Daarna hadden we een ijsje toe en om het af te toppen nog een bakje chips.
Geef een reactie