Vandaag was weer een lekker rustig dagje.
We zijn rond een uur of zeven opgestaan, omdat we toen toch al wakker waren. We gaan steeds toch redelijk op tijd naar bed, zeker Jeroen voor zijn doen, en zijn dan rond een uur of zeven al lekker uitgerust. Dus dan kan je net zo goed opstaan en lekker op tijd op pad.
We zijn uitgecheckt en weggereden. We hadden een rit van ongeveer 400km voor de boeg. De wegen liggen hier allemaal rechtdoor. We zijn geloof ik in dat hele stuk twee keer afgeslagen. En in de dorpjes natuurlijk nog wel een paar keer, maar ook niet zoveel want die zijn niet zo groot. Maar iedereen is ontzettend aardig en meestal zegt iemand wel wat als je elkaar lopend passeert. Zoals “how are you”, “g’day” of “hi y’all” ofzoiets. Bij die eerste is het niet de bedoeling dat je uit gaat weiden over je leven, gewoon “Hello” is al meer dan genoeg… Dat blijft gekkig, ook als in een winkel iemand vraagt how are you dan vraag ik me toch nog steeds af wat ik daar nou op terug moet zeggen. En of ik terug moet vragen hoe het met hun is, want dat voelt alsof dat veel te lang duurt, “kom to the point mevrouw” dat gevoel. Ik weet het nog steeds niet en soms zeg ik van de consternatie dan maar niks 🤣
We zijn een paar keer gestopt, de eerste keer om de gekke pilaren te bekijken die we overal in het landschap zagen. Het leken termieten heuvels en na het raadplegen van mevrouw Google bleek dat inderdaad het geval te zijn. Bijzonder gezicht.
Onderweg hebben we weer een heel stuk Nico Dijkshoorn “gelezen”, wat een verschrikkelijke vader had die man. Maar die vader maakt nu wel dat onze tijd lekker snel doorgaat, haha.
Rond een uur of twee denk ik, waren we al op bestemming. Ik was even bang dat we te vroeg zouden zijn voor een kamer, maar ze hadden er al eentje schoon en we mochten erin. Lekker hoor. Spulletjes naar binnen gebracht. Jeroen had behoorlijk last van hoofdpijn gekregen tijdens de autorit. Hij dacht dat het door het gebrek aan koffie kwam, maar ik dacht laat mij je maar eens knijpen. Dus na een massagesessie en een bakkie koffie was hij weer het mannetje. En nu hebben we ruzie over of de hoofdpijn verdween door de koffie of door de massage. Gezien de hoeveelheid knopen die ik voelde weet ik zeker dat het de massage was maar aan dat idee moet Jeroen nog even aan wennen. 😉
Toen op pad voor een wandeling. Er is een uitzichtspunt in de buurt en daar wandelden we heen. We liepen langs het strand en zagen achtereenvolgens dat je niet moest zwemmen want krokodillen, en dat je moest uitkijken met zwemmen want “objects in the water”. Oke, wel of niet zwemmen? We kozen maar voor “niet”…
We wandelden een uurtje langs de zee en door het binnenland en het dorpje weer terug. We kwamen een bord tegen waarop stond dat de Mulga slang daar leeft. Die staat op plek zes van de giftigste slangen van West Australië. Dus na dat bord waren we de hele tijd naast de weg aan het kijken of we niet ergens zo’n slang zagen liggen. Helaas hebben we hem niet gezien. We zijn terug naar het hotel gegaan, even wat lekkers gegeten en daarna gaan rommelen in de kamer.
Al met al een lekker dagje. Morgen vertrekken we met de boot naar een van de eilanden. Benieuwd weer!
Geef een reactie