Vandaag was een dag in het teken van het rif. Een dagje snorkelen en prachtige dingen zien
We waren weer te vroeg bij de winkel van waar de tour zou starten. Er waren best veel mensen die spullen nodig hadden en wij dachten wel zonder te kunnen. Maar plotseling werden aan iedereen wetsuits uitgereikt, dus toen gingen we toch maar in het rijtje staan. We kregen beiden een wetsuit en konden de strijd ermee aan. Niet gemakkelijk om zo’n suit aan te krijgen hoor.
Toen we er allemaal klaar voor waren werden de spullen in het karretje gedaan en werden we naar de boot gebracht. Er waren duikers, een stuk of vier geloof ik, en snorkelaars, dat waren er een stuk meer. De duikers mochten eerst het water in, daarna de snorkelaars.
We gingen achter het gele bandje aan, zo’n soort Baywatch-rood-reddingsding-maar-dan-geel. Hij had helemaal niet gezegd dat hij die zou gebruiken, dus ik wist eerst eigenlijk helemaal niet waar ik achteraan moest. En de gids sloeg linksaf en rechtsaf en ik raakte hem de hele tijd kwijt. Maar in de tussentijd was er een heleboel moois te zien. Wat een prachtig koraal lag er op de bodem. Het was niet enorm kleurig, maar dat kwam vooral omdat we wat verder van de evenaar zitten. Dichterbij komen de zonnestralen dieper en komen er dus meer kleuren voor. Als een koraal wit wordt, is tie dood. Alle andere kleuren zijn oké, en dit koraal was supergezond. Prachtig om te zien, om nog maar niet te spreken van alle vissen die eromheen zwemmen.
Jeroen was sowieso niet bezig met waar de gids heen ging, dus die had er geen last van dat de gids steeds kwijt was. Dat leidde af en toe wel tot paniek bij de gids maar ach, dat mocht de pret niet drukken. Op een bepaald moment was de camerabatterij leeg en zei Jeroen tegen de eerste gids dat hij terug naar de boot ging om de batterij te wisselen. De tweede gids wist van niets dus die begon te roepen naar Jeroen dat hij terug naar de groep moest. Toen heeft ‘ie het toch maar even uitgelegd en toen was het goed. Op een ander moment was Jeroen lekker aan het keutelen ergens, toen hij ontdekte dat hij boven de duikers dreef. Ook dat kan niet echt de bedoeling zijn geweest maar het was wel een leuk gezicht zei hij.
Na ongeveer drie kwartier snorkelen zijn we terug de boot op gegaan. Rond een uur of elf (het was half elf) zou het vliegtuig de lucht in gaan om te zoeken naar de Manta-Rays. Volgens de gids was het meer een kwestie van wáár ze waren, dan van óf ze er waren. Gewaagde uitspraak hoor, maar inderdaad, de Rays werden gevonden. We kregen nog uitleg over de dieren, hoe groot ze zijn en hoe ze eten enzo. En de duidelijke instructies dat we niet naar ze mochten duiken en moesten zorgen dat ze de ruimte hadden. Want ze zwemmen 60 km/u dus als ze ervandoor gaan dan zijn ze weg ook. En daarnaast wil je dat ze blij blijven. Er ging een gids het water in en die gaf aan aan de chauffeur machinist hoe heet die dame kapitein welke kant het dier opzwom. Zo kon de boot vóór de Ray gestuurd worden en kon groep 1 gedropt worden en de Ray bekijken. Wij hadden onmiddelijk een flash-back naar de Gruppe-1 en Gruppe-2 van onze Antarctica reis en moesten daar weer vreselijk om lachen. (Weten jullie nog, Els en Hans? Of kregen jullie dat toen niet mee?). We waren groep 2 en werden, nadat de boot nogmaals voor de Ray ging liggen, ook gedropt. We zwommen een tijdje mee en intussen klom groep 1 weer aan boord. En zo gingen we drie keer rond, elke keer met een andere Ray. We hebben er dus drie gezien, bij de tweede heb ik een hele poos naast hem mogen zwemmen. Zo’n prachtig gracieus dier, echt heel mooi.
Eigenlijk was ik toen wel klaar met het snorkelen, ik stierf ook van de kou. Maar we kregen nog lunch, die overigens erg lekker was, en zouden daarna nog een keer het water in gaan. Toen ze vertelden dat dat in de buurt van een ‘cleaning-station’ voor haaien was, vond ik het toch ook een goed idee om nog een keer het water in te gaan. We werden weer gedropt bij een rif en zwommen eromheen. Aan de andere kant was het cleaning station, en ja hoor, drie grote haaien en een kleintje. En groot is dan meer dan twee meter. Dat is wel GROOT ja. Dan denk je wel even aan JAWS ofzo. Maar aan de andere kant, deze zijn helemaal niet gevaarlijk voor mensen en ook totaal niet met ons bezig, dus dat ging prima.
Toen ik terug op de boot was stierf ik werkelijk van de kou. Ik kon niet ophouden met bibberen, ik had ook al gezwommen met mijn handen voor mijn buik om mezelf maar een klein beetje warm te houden. Maar ik wilde de haaien zo graag zien. Ik ben wel iets eerder weer uit de boot geklommen dan de rest en was net bezig warme koffie voor mezelf te maken, toen Jeroen het uit mijn handen pakte. Die had het helemaal niet koud en zag dat ik enorm stond te stuntelen met al die bibbers. Ik ging gauw in de zon staan en Jeroen bracht me lekker koffie. Langzaam werd ik weer warm.
Na deze laatste duik vroeg de gids of iedereen al zijn vingers en tenen nog had, en prompt zei een dame ‘nee!’. Ze miste een vinger, waarmee ze, naar later bleek, aan een fence was blijven hangen. De gids zei dat zij werkelijk de eerste was die zo’n antwoord voor hem had 😅
We voeren in een kwartiertje ofzo terug naar de steiger waar we van de boot af konden en teruggewandeld zijn naar het hotel.
In het hotel hebben we even wat koffie gedronken en na een half uurtje begon het bij Jeroen alweer te kriebelen, dus zijn we weer een stukje gaan wandelen. We wilden naar de bakker voor brood en kozen de route over de camping, om eens te kijken wat daar allemaal stond. Ze staan ontzettend dicht op elkaar en het lijkt helemaal niks, maar toen we ertussen liepen hadden we enorm plezier. Je ziet overal dingen die je in europa niet ziet, bijna iedereen heeft een 4WD, en ook een rugged caravan. Er staan tentjes die bovenop een soort stretcher staan. Er zijn daktentjes. En veel mensen groetten, blijkbaar vonden ze het leuk dat we daar wandelden. De sfeer was zo gemoedelijk dat ik me er best lekker bij voelde. Ik had er denk ik wel tussen kunnen staan.
Bij de bakker hebben we quiches gekocht en ginger beer en dat was ons avondeten, hartstikke lekker. Daarna zijn we teruggewandeld naar het hotel, waar we de rest van de avond lekker rustig aan gedaan hebben. Terwijl we zaten te sudderen kwam er nog een prachtige vogel boven ons balkon zitten.
Morgen slapen we uit! Als dat lukt… We hebben niets op het progamma staan, dus het zal wel een drukke dag worden… 🙃😉
Geef een reactie