Vandaag was een hele lange dag! Dat was van tevoren eigenlijk helemaal niet de bedoeling, maar het liep zo.
We zijn, na het ontbijt, begonnen met het zoeken naar een pinautomaat.
We hadden op google maps gezien dat we linksaf moesten en dat we er dan genoeg tegen zouden komen. Dat klopte, al vrij snel verscheen de eerste bank met atm. Wij pinnen, werkte niet. Toen zagen we dat er alleen Visa op stond. Oke, volgende dan. Stond ook alleen Visa op, toch proberen, nee, werkt niet. Toen maar even binnen vragen. De dame daar was heel vriendelijk en vertelde dat we een paar huizen verderop moesten zijn. Daar waren twee banken die wel Maestro accepteren. Mooi zo, wij erheen en inderdaad, we konden pinnen. We hadden 400 roepies (jawel, ze hebben hier roepies 😂) nodig voor het huren van fietsen voor vandaag en morgen. Daarnaast wilden we nog wat kunnen drinken onderweg af en toe. En we hadden niet gekeken wat de koers was. Uiteraard. Waarom zou je gaan kijken wat de koers is als je zelf Koers heet… 🙈
We hebben maar wat gegokt en 1500 roepies gepind. Ze kwamen er netjes uit en op het filmpje zie je hoe we teruggelopen zijn. Een heerlijk eiland is het, iedereen fietst hier, net als in Nederland. We voelen ons dus lekker thuis.
Toen we terug waren zeiden we bij het hotel dat we fietsen wilden huren. De fietsenman werd gebeld en hij liet ons twee fietsen uitzoeken. Vrij onverstandig om mij een fiets te laten uitzoeken, bleek later, want het ding wilde helemaal niet schakelen. Maar goed, ik dacht het eiland is 4 bij 4 km, hoe erg kan het zijn…
We gingen op pad met de fietsen. Iedere fiets heeft hier een mandje achterop, die van ons ook, dus we stopten onze rugzakken erin. Al vrij snel kwamen we een schildpad tegen die daar gewoon maar een beetje groot zat te wezen.
We kwamen bij het begin van een wandeling langs drie stranden. We zetten onze fietsen neer, die overigens volgens de fietsenman niet op slot hoefden, en zijn naar het eerste strand gewandeld.
Het was een mooi strand. De zon liet zich meer zien vandaag, dus we zagen een prachtige blauwe zee. Toch was het vrij rustig op het strand, het is hier sowieso niet druk. Er wonen weinig mensen en er komen nou ook niet extreem veel toeristen op dit eiland dus het is allemaal prima te overzien. Gisteren vertelde de reisbureauman dat er recentelijk een man vermist was geraakt. Hij was er sip bij toen hij het vertelde. Iedereen op het eiland was erg geschrokken. De man was een stukje verder gaan wandelen dan zijn vrouw en was niet meer teruggekomen, een Brit was het. Waarschijnlijk was hij in het water gevallen en verdronken. We zagen de bordjes nog hangen, triest hoor. De vrouw is net een paar dagen geleden terug naar Engeland gegaan.
De wandeling langs de drie stranden was erg mooi. Over het strand wandelen is niet zo heel makkelijk, maar bij de vloedlijn ging het wel. Toen we bij het derde strand waren, was er een tentje met verse sappen. Daar hadden we wel zin in, dus we zijn even lekker gaan zitten.
We konden nog wat verder lopen, er kwamen nog wat meer tentjes aan, dus dat hebben we gedaan. Één van de eigenaren sprak ons aan en zei dat we verderop moesten gaan poedelen in het stilstaande water tussen de rotsen. Daarna moesten we bij zijn tentje wat komen drinken.
Dat hebben we niet gedaan. We zochten een schaduw plekje op en hebben daar wat water gedronken.
Daarna zijn we terug gelopen en ontdekten dat we achter de stranden langs door het bos konden lopen, dat ging een stuk makkelijker. En dan hoefden we die arme man ook niet teleur te stellen haha.
We kwamen terug bij de fietsen en Jeroen zei dat we eigenlijk ook nog even naar boven moesten. Er was nog een wandeling die hij graag wilde doen. Ik had er ook wel zin in, dus we zijn weer op de fiets gestapt en naar het begin van die wandeling gereden. Althans, dat was de bedoeling. Maar het ging nogal steil omhoog en dat gaat niet zo heel goed als je niet kan schakelen. Toen ik niet verder kwam heb ik de fiets neergezet en ben gaan lopen. Jeroen kwam nog iets verder maar daarna was het voor hem ook te steil. Hij liet ook zijn fiets achter en we zijn verder naar boven gelopen. We twijfelden heel erg of we nog wel zin hadden in deze wandeling. Het was erg warm en we waren al best moe. Maar ja, we waren er nou toch.
Na een tijdje kwamen we bij een prachtig gebouwtje waar we wat konden drinken. Dan dat eerst maar doen, daarna zien we wel weer.
We genoten van het lekkere sapje en zijn daarna toch maar weer het bordje “mountain” gaan volgen. Naar boven maar weer. Jeroen zei we lopen 10 minuten en daarna gaan we terug. Maar we waren aan het lopen en het is zo stom om terug te gaan. Dus we bleven eigenlijk keihard klagen, maar ook doorlopen. We hadden het bloedjeheet en zweetten als otters. Uiteindelijk kwamen we boven en hadden we echt wel een heel mooi uitzicht.
We zijn daarna weer terug naar beneden gewandeld. Tijdens de wandeling kwamen we nog een heerlijk katje tegen dat ons heeeeeel graag wilde knuffelen. Wat een lekker diertje.
Op de terugweg zijn we nog even gestopt bij een supermarkt om wat cola en koekjes te kopen. Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel, om na een uurtje van de zonsondergang te genieten.
Daarna was het Italiaanse eten weer heerlijk, inclusief piña colada en gin tonic, en zijn we lekker gaan slapen.
Geef een reactie