We hebben een heeeeel lange dag gehad, eigenlijk twee.
Vrijdagmorgen rond half tien zijn we weggereden naar Düsseldorf. Zoals dat altijd gaat heb ik donderdag pas mijn koffer ingepakt. Hopelijk zit alles erin. De belangrijkste dingen in ieder geval wel: medicijnen, paspoort, creditcard en snorkel spullen.
Bij de douane was Jeroen weer het haasje. Hij werd gefouilleerd door een nogal onvriendelijke man. Je vraagt je toch telkens weer af hoe moeilijk het is om dan gewoon aardig tegen de mensen te blijven, maar het lijkt erop dat dat niet meevalt.
Het vliegtuig vertrok redelijk op tijd. Na een uur of zes vliegen landden we op Dubai. Daar moesten we weer kilometers lopen om bij de juiste gate te komen, wat is dat vliegveld toch groot. De tweede vlucht startte ongeveer anderhalf uur later en vloog richting de Seychellen. Het vliegtuig was behoorlijk leeg en ik ben meteen op de middelste rij van viet stoelen languit gaan liggen. Dekentje eroverheen en lekker snurken. Niet dat dat nou zo goed lukte, maar nou ja, er was in ieder geval ruimte voor 😀. En een beetje slapen hier en daar lukte wel, want het ontbijt heb ik totaal gemist.
Behoorlijk moe belandden we op onze eerste Seychel. In een half uurtje rijden werden we naar het resort gebracht, dat ongeveer aan de andere kant van het eiland ligt. Het is vreemd om hier rondgereden te worden. Plotseling blijk je weer in de tropen te zijn. (Vanmiddag overigens eens opgezocht wat de tropen precies zijn haha). En het vliegen van koud naar heel warm hebben we allebei nog niet echt onder de knie. Ik denk telkens ik doe toch maar iets makkelijks aan en als dat dan vrij warm is als ik op de plaats van bestemming ben, dan zij dat maar zo… Maar elke keer zweten we als otters en hebben we spijt 😂
Het eiland is wel heel mooi met die hoogteverschillen. En ook echt Afrikaans. De chauffeur zei dat veel mensen hun pas verdiende geld vergokken in het casino. Velen werken op de taxi, hij ook, hij rijdt al dertien jaar van het vliegveld naar de hotels. Maar hij vond het nog steeds leuk. Van afstand houden had hij in al die tijd overigens blijkbaar niet gehoord…
Bij aankomst in het hotel mochten we weer even lekker gaan zitten terwijl we ingecheckt werden. We kregen wat uitleg over het resort. Daarna moesten we eigenlijk wachten tot de kamer klaar was. Het was alleen pas rond half 10 denk ik, en de kamer zou pas om twee uur klaar zijn. En ik was heeeeel moe. We hebben dus maar een plekje in de lounge opgezocht om lekker te chillen. Jeroen ging alvast het resort een beetje verkennen en terwijl hij weg was viel ik in slaap. Een dame van de receptie zag dat en vertelde aan Jeroen toen hij terugkwam, dat er vlakbij een ruimte was met een bank waar ik misschien nog even wat kon slapen.
We zijn ernaartoe gegaan en zijn daar inderdaad even lekker gaan liggen. Ik deed weer een hazenslaapje maar na een paar minuten kwamen er meer mensen binnen en toen was het niet meer rustig. Er was een tv waar Jeroen nog even op wilde kijken, en toen bleek dat die het ook niet deed, zijn we maar op pad gegaan. Er was een wandeling met een uitzichtpunt, anderhalve kilometer lopen ofzo. Dan waren we tenminste even in beweging, want de hele tijd hele korte hele diepe hazenslaapjes doen is toch ook geen pretje.
We werden getrakteerd op een prachtig strand en een leuke wandeling door het bos. Ook liepen we nog een superlief diertje tegen het kleine lijfje, bijna letterlijk want hij keek niet op of om toen ik bijna op zijn rug stond. Nog niet gekeken wat voor diertje het precies was, lijkt wel een egeltje maar dan zonder echte stekels.
Daarnaast zagen we hier ook weer de vleerhonden zoals we die op de Malediven hadden gezien.
De chauffeur had verteld dat het de laatste dagen best flink had geregend. Het was ook bijzonder veel en hard voor deze tijd van het jaar, vertelde een dame ons later. En dat merkten we de rest van de dag nog wel iets. Af en toe regende het wat en een keer was er zelfs een flinke plensbui. Maar tussendoor is het lekker, en van een paar druppeltjes koel je ook wel weer wat af, dus dat is lekker fris.
Na de wandeling konden we de kamer in, waar we na een bakkie koffie een klein dutje hebben gedaan. Daarna zijn we maar weer op pad gegaan, kijken waar we morgen kunnen snorkelen. Daarna hebben we op de veranda genoten van het uitzicht, het werd steeds donkerder. Rond een uur of vijf werd er plots op de deur geklopt. Er werd een taartje gebracht voor het feest dat we hier vieren, we zijn de 24ste vijfentwintig jaar samen. Ontzettend attent.
Er was één restaurant waar je niet hoeft te reserveren, bij de rest moet dat wel. En aangezien we geen zin hadden om al wat te plannen, zijn we daar gaan eten. Buffet, erg lekker. Na het eten was het ontzettend hard aan het regenen. Gelukkig staan er overal paraplu’s klaar, dus na een tijdje hoopvol wachten hebben we die maar gepakt en zijn we terug naar de kamer gewandeld. Af en toe moest ik met mijn slippers door meters diepe plassen, oké dat is misschien iets overdreven, maar centimeters waren het toch wel. Als ik daar doorheen liep met mijn slippers kwamen de spetters tot op mijn rug hahaha. Gelukkig droogt alles makkelijk met de airco. Daarna zijn we nog even lekker op de veranda gaan zitten en straks gaan we lekker slapen.
De eerste dag zit erop. Reistijd 23 uur, maar we zijn er. En het is weer heel bijzonder. Morgen staat een wandelingetje op het programma, evenals een snorkel tochtje. Het weer schijnt wat beter te worden. Maar ach, van snorkelen word je ook naar, dus echt veel maakt het niet uit 😀
Geef een reactie