We zijn maar weer vroeg opgestaan. Er stond een wandeling van een uur of drie op de planning. En we hadden gezien dat er drie bussen in het hotel sliepen, en die moesten allemaal ontbijten. Daar hadden we niet zo ’n zin in, die wilden we voor zijn.
En dat is gelukkig gelukt. Het was nog redelijk rustig bij het ontbijt. Ik heb deze keer maar eens een wafeltje voor mezelf gemaakt, er staan hier bijna overal wafelijzers. Best leuk. En best lekker ook, met een beetje jam.
Na het ontbijt zijn we vertrokken naar het volgende hotel. Onderweg kwamen we een waterval tegen en een heleboel mooie uitzichten.
De waterval die we hebben bekeken was weer heel erg mooi. Hoewel we inmiddels wel een beetje waterval-moe zijn, toch zijn ze echt wel de moeite waard.
Na de waterval zijn we doorgereden. De bedoeling was om een wandeling te gaan doen, maar daar hadden we eigenlijk helemaal geen zin in. We hebben al zoveel gewandeld en gezien. Dus we hebben het niet gedaan, ook omdat mijn kuit bij de waterval ook al begon te jammeren. Onverstandig dus om daar nog meer mee te gaan doen. We hebben een klein stukje van de wandeling gedaan, Jeroen is nog iets verder gelopen dan ik. Daarna zijn we teruggegaan naar de auto en zijn we bij een dorpje daar in de buurt gestopt, Akureyri. We hebben eerst een bakkie koffie genomen met een groot stuk chocoladetaart en slagroom. Daarna zijn we door het dorpje gewandeld, het had een erg leuk kerkje. We stonden bij het ziekenhuis geparkeerd want op maps was dat de enige plek waar een “Public Parking ” was. Voelde een beetje gekkig, maar nou ja, er was plek en het was gratis.
Na het dorpje had Jeroen nog een eenvoudige wandeling uitgezocht. Toen we bij het beginpunt waren hing er een bordje dat het beginpunt was verplaatst ergens anders heen. En of we de privacy van de boerderij daar wilden respecteren. Hadden we ook geen zin in, althans, niet om naar dat andere punt te rijden. Dus we zijn daar gewoon een pad ingelopen om een uurtje te wandelen. Niet langs de boerderij uiteraard, maar ja, die hadden we wel bijna de hele tijd in beeld. Voelde toch niet heel erg gastvrij allemaal.
Ik heb voor de wandeling een warming-up-massage van mijn massage-apparaat gedaan, die heb ik bij me. En daarna ben ik met mijn stokken gaan wandelen en heb mijn kuit zoveel mogelijk ontzien. Dat ging nog best aardig, de wandeling was ook behoorlijk vlak. Zo konden we toch nog even lekker wat doen. Na anderhalf uur wandelen waren we terug bij de auto.
Dat massage-apparaat heeft ons trouwens al verschillende keren gered. Jeroen had een paar keer erg veel last van zijn knieholte en ik heb natuurlijk steeds last van mijn kuit. Dus we masseren wat af en dat helpt goed.
Na de wandeling zijn we naar het hotel gereden. Twee lange tunnels door, eentje met een eenbaansweg erin met regelmatig uitwijkplaatsen. Is ook interessant hoor, in een tunnel van zeven kilometer (geloof ik). Maar het ging goed allemaal.
Het hotel is superleuk. Een heel schattig kamertje, heel sfeervol ingericht en de omgeving is erg mooi. Het is een plaatsje, Siglufjordur, dat vroeger booming was door de haringvangst. Ze hebben dus ook een haringmuseum, waar we na het inchecken zijn gaan kijken. Dat was ontzettend leuk. Er stonden heel veel spulletjes, bootjes en foto ’s van vroeger tijden, toen de visvangst hier in IJsland een groot deel van de inkomsten verzorgde. En de helft waarvan kwam uit dit plaatsje. We zagen kamertjes van de dames die de vissen schoonmaakten, vissersbootjes en de fabriek die de olie uit de vis produceerde. Alles rook naar vroeger tijden, het was echt een heel leuk museum.
Daarna zijn we in het hotel gaan eten. Het was behoorlijk chique dus we hebben ons maar wel even omgekleed. We hebben niet echt hele nette kleren mee, maar de outdoorbroek moet dan toch maar even in de spreekwoordelijke kast blijven. Het was heel erg lekker en de wijn en het bier smaakten ook goed.
Na het eten zijn we teruggegaan naar de kamer, waar ik nu mijn blog zit te schrijven. Jeroen is naar buiten gegaan met de mededeling dat hij van de andere kant van het hotel nog een foto gaat maken en “misschien ook nog even de bult op loopt “. Jaja, die is dus nog wel even weg. Ik vertel jullie morgen hoe dat afgelopen is…
Geef een reactie