We hadden de wekker vanmorgen weer lekker laat staan. Dat bleek vrij zinloos want we waren weer veel te vroeg wakker.
We hadden eindelijk weer eens lekker geslapen, dat was een poosje geleden. Dus we stonden fris en fruitig op en gingen naar het ontbijt. Samen met nog honderd anderen bleek even later, tjonge wat een drukte.
Na het ontbijt zijn we op pad gegaan. We wilden een rondje maken en wat wandelingen doen. De eerste korte wandeling was bij wat nep-vulkanen, die dingen horen er ook bij schijnt het. En ze mogen dan wel nep zijn, ze zijn toch hartstikke mooi.
Daarna zijn we doorgereden naar een krater die we van bovenaf konden bekijken. Het eerste stuk was door een bosje en dat was een heerlijk stukje wandelen. We wandelden door en kwamen uiteindelijk bij de krater terecht, we moesten het laatste stukje nogal steil klimmen. Mijn kuiten protesteerden luid. Maar daarna werden we verwend met een prachtig uitzicht.
De terugweg ging soepeltjes en uiteindelijk kwamen we weer bij de auto terug. We reden naar een parkeerplaats van waaruit we konden wandelen naar een mooi lava veld. Het was niet zo heel ver wandelen , mijn kuiten konden het nog net hebben.
De stop daarna was bij de Mývatn Nature baths, thermaalbaden. We liepen naar binnen en konden achteraan sluiten in een hele lange rij. Dat was even jammer. Maar de rij ging vlot genoeg en uiteindelijk konden we naar binnen. We trokken onze zwembroekjes aan en zijn het bad in gedoken. Ook hier weer werden we verwend met een prachtig uitzicht. Zelfs Jeroen vond de rust om ervan te genieten, het was heerlijk. Wel een beetje druk, maar dat hoort eigenlijk wel bij zoiets, dus dat was niet erg.
Na twee uur waren we verschrompeld en was het tijd om er weer uit te gaan.
De volgende bestemming was een restaurantje dat Jeroen had uitgezocht. Daar serveerden ze de originele authentieke vleessoep en ik kan je vertellen, die is heel erg lekker! Het is opvallend hoe lekker je hier in IJsland telkens kan eten. Het smaakt allemaal zo goed!
Tijdens het eten zocht Jeroen nog even snel een wandeling uit die hij nog wel even kon doen voor het slapen gaan. Hij had zin om met een lekker vaartje een berg op te lopen. Ik was afgehaakt, mijn been deed veel te zeer om nog een wandeling te doen. Dus ik heb in de auto lekker wat zitten rommelen. Na een uurtje kreeg ik een appje met de vraag of ik hem kon zien haha. En inderdaad, ik zag een heel klein streepje bovenop de berg staan. Niet eens de moeite waard om een foto te nemen want dan zou je hem echt niet terug vinden. Maar toch lollig.
Uiteindelijk waren we in de avond thuis en zijn we weer lekker op tijd gaan slapen.
Geef een reactie