Jeroen en Annette

Op vakantie

Studlagil Canyon

Nou, vandaag hebben we wel een heel prachtig stukje IJsland gezien zeg!

We begonnen met een wandeling bij een waterval die prachtig was. Eigenlijk hadden we die gisteren willen doen, maar toen zijn we er niet meer aan toegekomen. Dus dan maar nu. Eerst ontbeten en uitgecheckt, daarna dus een stukje rijden naar de wandeling. Ik heb er een filmpje van gemaakt.

Na deze wandeling zijn we doorgereden naar de volgende waterval. Daar zijn er wel heel veel van hier. Maar ja ze zijn ook wel echt mooi, dus we pikken ze toch telkens maar weer mee. Ergens zijn we al een klein beetje IJsland-moe, we hebben al zoveel moois gezien. Maar vandaag was uiteindelijk toch ook weer prachtig, dus ach, we hobbelen lekker door.
Deze tweede waterval vergde een klein wandelingetje en was ook erg mooi.

De volgende stop was een vallei, het hoogtepunt van deze dag. Wat was dat prachtig. Maar we hadden eerst nog de rit ernaartoe. Het was een smal landweggetje, er zat iemand achter ons en we kwamen iemand tegen. Jeroen stuurde naar rechts, maar ik zag een grote steen en riep dat hij moest stoppen. Dat deed hij net te laat, dus er kwam een boel herrie onder de auto vandaan. En dit geluid hadden we al eens gehoord toen we in Schotland waren, toen zijn we weken zoet geweest om een vervangende wagen te krijgen, trauma ’s hebben we ervan. Dus ik schrok wel, en zei dat hij achteruit moest, niet verder door over die steen. Dus hij zette hem in z ’n achteruit en onmiddellijk begon de man achter ons te toeteren. Zucht. De tegenligger was ook nog niet voorbij, dus ik denk dat hij daarom een beetje panikeerde. Maar toen de tegenligger wel voorbij was en Jeroen de auto weer in z ’n achteruit zette, toeterde de man weer. Weer zucht. We hadden je wel gezien hoor… Nou ja, achteruit kregen we hetzelfde geluid onder de auto vandaan, maar we konden daarna zonder problemen doorrijden. Dus vooruit, we gaan er maar vanuit dat er niks stuk is.

Daarna kwamen we dus bij die vallei, het was nog ongeveer een kleine drie kilometer wandelen ernaartoe. We hadden eigenlijk geen zin om te wandelen, maar in mijn app stond dat het een “easy ” hike was, dus vooruit maar. Wij op pad. Toen we aan het begin van de vallei aankwamen, zagen we dat er aan de overkant ook auto ’s stonden, die veel dichterbij de vallei waren. Hadden we niet hoeven lopen. En toen we nog dichterbij kwamen zagen we ook nog een brug! Totaal overbodig die hele wandeling. Wij balen. Maar toen we nóg weer dichterbij kwamen, zagen we dat het geen brug was, en dat je vanaf die parkeerplaats aan de overkant toch wel veel minder mooi zicht op deze prachtige vallei had. Dus waren we toch nog heel tevreden dat we tóch de wandeling hadden gedaan! Wat was dit een prachtig stukje natuur, zo hebben we het nog niet gezien. We hobbelden wat rond langs de afgronden en langs de rivier, prachtig. Enigszins ergerlijk waren de drones die telkens boven onze hoofden vlogen. Ze maken een stom geluid en je voelt je toch een beetje bekeken door die dingen, heel irritant. Maar toch was het genieten.

Daarna was de wandeling weer een paar kilometer terug, zijn we eerst het smalle paadje overgereden terug naar een parkeerplaats aan de start van het pad. Daar hebben we even lekker de lunch opgegeten, raad eens…. Brood met pasta 😀 . Lekker hoor.

De volgende stop was bij een koffietentje ergens in de middle of nowhere, en dat was een prachtige middle of nowhere. Wat een mooie omgeving hier. En de koffie was lekker, ik heb er een wafeltje bij genomen, snoepen hoor.

Na de koffie zijn we verder gereden naar de waterval waar de meeste liters naar beneden komen hier in IJsland, die was ook weer prachtig. Er stond een bordje dat we bijna bij de waterval waren, maar we zagen helemaal niets. En het leek ook alsof er niet genoeg hoogteverschil was om een fatsoenlijke waterval te rechtvaardigen. Maar toen we er zo goed als waren, zagen we opeens de pluim die duidde op toch wel een fikse waterval. We wandelden erheen en ik vond hem ook weer heel mooi. Jeroen vond de eerste waterval mooier, maar ik vond deze ook leuk omdat er zo ontzettend veel water naar beneden kwam. Zo heeft elke waterval toch weer zijn charmes.

Na de waterval had ik eigenlijk geen zin meer om wat te doen. De bedoeling was om weer een wandeling te gaan doen, maar mijn benen zijn er een beetje klaar mee, dus ik wilde niet. We zetten wat lava-velden in de navigatie met daarachteraan het hotel en vertrokken. Onderweg kwamen we langs een mooi veld met allemaal warmwaterbronnen en we besloten dat dat het laatste was wat we vandaag zouden bezichtigen. We zijn daar overheen geslenterd, deze stonken nog meer dan de eerste die we hadden geroken. Maar het was wel heel mooi, al dat gekke geborrel en gestoom. 1000m onder grondlevel is het meer dan 200 graden. Wel vreemd dat je dan voetstappen ziet in de regio die afgezet is, wat denken die mensen dat ze daar gaan lopen? Ik hoop dat ze veilig terugkwamen…

Na deze warmwaterbronnen zijn we doorgereden naar het hotel, ingecheckt en gereserveerd voor het diner. Na het heerlijke eten zijn we gaan slapen.


Geplaatst

in

door

Reacties

2 reacties op “Studlagil Canyon”

  1. mam/pap

    Bedankt voor jullie kaartje vanuit een mooi IJsland, waar jullie al 2 weken de natuur bewonderen. Ik begrijp dat jullie niet de enigen zijn die het land bezoeken. Aan de Laan van Kerschoten gaat het er rustig aan toe . Ze eten hun bakjes leeg ,drinken water en wachten tot ze weer bezoek krijgen. Noa zit af en toe nog onder de tafel, maar ook regelmatig op haar “zitmast”, voor het raam en soms op de bank, maar echte toenadering is er niet. Ze zeurt ook niet om naar buiten te gaan.

    1. Kaartje is nog best snel aangekomen! Ik had dit berichtje even gemist, vandaar nu pas een reactie. Geef Bobo maar een lekkere aai van ons 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Jeroen en Annette

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Voeg je bij 65 andere abonnees

Lees verder