Glacier Lagoon

Het was weer vroeg dag vanmorgen. We wilden op tijd een wandeling gaan doen, want het weer was iets beter maar het zag eruit dat het niet zo ging blijven.

Het was ongeveer een half uur rijden over een rottig weggetje om bij een camping te komen van waaruit een wandeling zou starten. Het was wel een prachtige omgeving waar we met de auto doorheen reden, we genoten erg van het uitzicht.

Toen we net een klein stukje de weg ingereden waren, zagen we weer een soort meeuw op de weg zitten. Die hadden we bij het vorige hotel ook al een paar keer gezien, het zijn telkens jonge vogels, en ik heb aan de receptie eens gevraagd waarom die vogels toch steeds op de weg zitten. Toen bleek dat die dieren nog jong zijn, veel teveel eten en dan nog niet goed genoeg kunnen vliegen om van de plek te komen. Daarom zien ze er zo sneu uit, want het gaat allemaal ontzettend onhandig.

Uiteindelijk kwamen we aan bij de camping en daar hebben we de auto neergezet en zijn gaan wandelen.

De bedoeling was om ongeveer vijftien kilometer te lopen naar een plek vanwaar je uitzicht had op de gletsjer. Toen we al een tijdje aan het wandelen waren, prachtige uitzichten onderweg, begon het een beetje te regenen. Jeroen heeft een broertje dood aan natte voeten, dus we zijn eigenlijk vrij snel weer teruggegaan. We hadden allebei niet zoveel zin om nat te regenen, dus we stapten de auto weer in om verder te rijden naar het volgende interessante punt.

Dat interessante punt kwam vrij snel, namelijk toen we pas een paar meter op weg waren. Jeroen reed en de weg was nogal bumpy. Toen we achter elkaar door een stuk of vier diepe kuilen reden, zag ik Jeroen plots verbaasd naar me kijken. Hij zag me namelijk door die kuilen bijna uit de stoel gelanceerd worden en weer terugploffen. De kuilen zaten aan mijn kant van de weg, en het kwam door de verbazing niet in hem op om even op de rem te trappen.
We hebben er al de hele dag verschrikkelijk veel lol om dat ik zo zat te stuiteren en Jeroen niet wilde geloven wat hij zag.

Toen ik weer een beetje bijgekomen was van het hossen, reden we verder, weer ongeveer een half uur om bij de “snel “weg te komen. Op het programma stond een canyon. Ook daar konden we weer een stukje wandelen om de boel van bovenaf te bekijken, dus dat hebben we gedaan. Samen met nog best veel andere mensen. Dat vinden we wel lastig, dat er zoveel mensen zijn overal steeds. De rust is eigenlijk ver te zoeken. Maar goed, de werkelijk prachtige natuur maakt wel heel veel goed.

Toen we van de weg afsloegen deden we dat volgens de auto achter ons niet snel genoeg, en hij toeterde naar ons. Nog zoiets geks, ondanks dat waarschijnlijk het gros van de mensen op de weg op vakantie is, heeft toch iedereen haast. Wij rijden de maximale snelheid en niet harder, en iedereen haalt ons in. En als we dan afslaan moet er blijkbaar ook nog getoeterd worden, heel vreemd.

Ook dit canyon was weer heel erg mooi.
De volgende stop was voor een wandeling, ook weer met prachtige uitzichten. Deze was ook weer heel rustig, zodra je wat verder gaat wandelen verdwijnt de mensen massa uit het zicht. We kwamen langs basaltzuilen in de grond. Die ontstaan doordat de lava stolt, die dingen worden dan netjes achthoekig, althans de meeste. Het lijkt alsof het gewoon een weggetje is dat door mensen is gelegd, maar het is dus een natuurverschijnsel. Ook heel interessant om te zien.

Na die wandeling was het weer tijd voor een volgende waterval, waar je deze keer ook heel erg mooi de basaltzuilen kon zien, met de prachtige waterval eroverheen.

Na die waterval waren we het zat. Best veel gedaan vandaag en tijd om naar het hotel te gaan. In dit hotel blijven we drie nachten, we gaan hier ook een langere wandeling doen, dus we hopen op ten minste één dag mooi weer. Duimen jullie mee?

Na het inchecken zijn we maar lekker gaan eten in het veel te chique hotel. We hadden beiden hoofdgerecht en toetje besteld en toen we het hoofdgerecht kregen herkende we allebei niet meer wat we hadden besteld. Het zag er nogal excentriek uit allemaal. Het smaakte prima en we hadden veel plezier om mijn stuiterscene.

Toen we uitgegeten waren zijn we nog snel even naar de waterval om de hoek gelopen, die was heel dichtbij maar ik voelde wel aan mijn knieën dat ze het er niet echt mee eens waren. Ook die zijn er klaar mee voor vandaag.

Dus lekker op de kamer chillen, morgen uitslapen en rustig aan doen.