Na een goed nachtje slapen zijn we opgestaan. We hebben niet zo heel veel gedaan in de ochtend. Een heerlijke wandeling gemaakt door de parken en straten. Tegen het einde van de wandeling kwamen we langs de ingang van het volgende concert, de Rolling Stones. Er zaten al veel mensen op de velden te wachten, dus we zijn er gezellig even tussen gaan zitten. Uiteraard ben ik nog weer eventjes lekker in slaap gevallen, het was heerlijk in het zonnetje.
Uiteindelijk zijn we teruggegaan naar het hotel om onze spullen op te halen (we waren al uitgecheckt) en te wachten op de taxi. Toen we er net klaar voor waren belde de taxichauffeur om te zeggen dat hij er was. Buiten zagen we inderdaad een man lopen met een telefoon aan zijn oor, dus we dachten hij zal het wel zijn. Claudia vroeg “Are you our driver?” Nou, dat bleek toch wel helemaal fout en waarom vroeg ze dat aan hem??? Oké, hij was het dus niet, gewoon “nee” was ook afdoende geweest maar goed.
Even verderop kwam de echte chauffeur aanrijden en we konden instappen. Ik ben maar meteen voorin gaan zitten ter preventie van de misselijkheid. Het was pas kwart over één en om kwart voor zeven ging het vliegtuig. Dachten we toen nog…
De man zat de hele tijd te bellen en we maakten uit zijn gesprekken op dat hij een vervelende klant had gehad die zijn vliegtuig had gemist. Toen we ernaar vroegen bleek dat er een politie versperring was geweest waardoor ze drie uur vast hadden gestaan. Daardoor had de man zijn vliegtuig gemist en nu wilde de klant de schade op hem verhalen. Tja, zoiets kost een boel energie hadden we al snel in de gaten. Uiteindelijk vroeg hij om kwart over twee hoe laat ons vliegtuig eigenlijk ging. Ik zei “half drie”. Vond hij niet grappig geloof ik, hij schrok zich een ongeluk 😂😂. Gelukkig kon hij er snel daarna wel erg om lachen.
We stelden hem gerust dat we nog enorm veel tijd hadden. Er was deze keer ook niks afgesloten en de werkzaamheden waren op zondag ook niet blokkerend dus we waren veel te vroeg op het vliegveld. Op het vliegveld stond alweer een fikse rij voor de bagage-drop-off van Ryanair, maar onze vlucht stond nog niet op de lijsten dus we wisten nog niet bij welke balie we moesten zijn. We zijn toen eerst maar even een lekkere bak koffie gaan halen die we op fijne stoeltjes op konden drinken. Toen we die ophadden dachten we wel naar binnen te kunnen, maar dat was nog niet het geval. We hadden de fijne stoeltjes toen verlaten, dus toen zijn we maar even buiten gaan zitten, op een hekje. Naast ons stond zat een man op de grond, bovenop het niet-roken-teken van een meter groot. Hij zat te roken, zucht. Na een tijdje ben ik even gaan kijken of de balie al aangegeven was en dat was het geval. Toen zijn we in de lange rij gaan staan. Toch ging het redelijk vlotjes. De fast-track voor de security was hier wel gewoon open dus we konden als een speer richting de beveiliging. Gelukkig werd daar ook niet moeilijk gedaan en toen kon het grote wachten beginnen.
Het vliegtuig zou om kwart voor zeven vertrekken. De gate was nog niet aangegeven dus we zijn eerst maar heel rustig aan gaan eten, een lekkere burger met kaas en bacon. Het is hier blijkbaar bij sommige restaurants normaal dat ze een app hebben waarmee je kan bestellen. In dit restaurant hadden ze dat ook, je geeft je tafelnummer op, bestelt en betaalt. En even later wordt het eten gebracht. Hartstikke handig, althans normaal gesproken. Want dan moet natuurlijk het internet en de app wel werken… Het duurde heel lang voordat we dat voor elkaar hadden. De dame naast ons had haar eten al bijna op toen wij eindelijk de bestelling ingevoerd en betaald hadden. Maar goed, we hadden tijd zat, dus vooruit maar.
Na het eten zijn we een beetje gaan shoppen. Er was een accessoires-winkeltje waar ik oorbelletjes heb gekocht. Er waren twee zonnebrillen winkels waar we bijna alle bling-bling zonnebrillen hebben opgehad. Er waren hele leuke bij, maar een beetje te duur eigenlijk. Dus verder niks gekocht.
Na een tijdje hebben we een bankje opgezocht om daar maar te gaan zitten wachten. We zetten Adele op en genoten nog maar eens van haar muziek. Er werd achter ons ook meteen gereageerd, twee mensen uit Italie vertelden dat ze vrijdag én zaterdag naar het concert waren geweest. Toen we nog eens naar de gate gingen kijken, bleek dat de vertrektijd van het vliegtuig verlaat was. Claudia had al een melding van Google gehad dat het vliegtuig later vertrok, maar dat geloofden we toen nog niet. Het bleek te kloppen. We wachtten nog wat langer en weer verscheen er een latere tijd. We zaten intussen zes uur op het vliegveld toen Claudia een melding kreeg van Google dat de vlucht was geannuleerd. En op datzelfde moment was de vlucht ook verwijderd van de borden en nergens meer terug te vinden. Dat was wel een beetje raar, geen enkele melding maar gewoon weg. We zijn gaan zoeken naar de balie van Ryanair en het bleek dat we gewoon weer terug moesten door de security naar de informatiebalie. We hebben meteen telefonisch een nieuwe vlucht geboekt, ik dacht als we gaan wachten is er straks op de vervangende vlucht geen plaats meer. We boekten ook een hotel voor twee nachten, want er bleek geen vlucht op maandag meer te gaan, maar op dinsdagmorgen pas.
We konden met een shuttle mee waar we voor moesten betalen. Weer 20 minuten wachten tot de bus er eindelijk was. De deuren gingen open en ik vroeg twee kaartjes aan de chauffeur. “Cash only” zegt ie tegen me. Ja, dat hebben we dus niet. Ik won de stare-down en even later zaten we samen voorin in de bus, we hoefden niet te betalen. Bij de volgende twee passagiers, die ook geen cash hadden, was er opeens toch wel een pin-automaat en vroeg de chauffeur of hij onze kaartjes ook even door de pinautomaat kon halen. Toen moesten we alsnog betalen.
Na in totaal acht uur wachten, arriveerden we in het hotel. We kregen een kamer, zijn op bed neergeploft en aangezien het al best laat was, lekker gaan slapen. De nieuwe vlucht is gepland voor dinsdagmorgen kwart voor zeven. Drie uur daarvoor paraatstaan op het vliegveld, dus dat wordt feest.
Geef een reactie