Na een heerlijke nacht slapen in een superzacht bed, werden we vrij vroeg wakker. Om een uurtje of negen zijn we opgestaan en naar het ontbijt gewandeld. Ik wilde niet echt heel vlot wakker worden, dus we hebben het lekker rustig aan gedaan.
Om twaalf uur moesten we bij de Royal Albert Hall zijn voor onze rondleiding. Het was maar een half uur lopen, maar we zijn om elf uur vertrokken, en dat was maar goed ook. Toen we naar buiten stapten, liepen we meteen tegen hekken aan. Eerst dachten we dat dat nog vanwege Adele was, die vanavond weer zou spelen. Maar dat bleek even later niet zo te zijn. We zagen overal regenbogen, alles was kleurig versierd, er was muziek en dansende mensen op auto’s die stonden te wachten langs de straat. Het bleek pride te zijn! Het was dus ook maar goed dat we extra vroeg weggegaan zijn, want we konden niet zomaar de weg oversteken, alles was afgezet. Na een stukje omlopen staken we over en uiteindelijk waren we nog steeds keurig op tijd bij de muziekhal.
We keken even rond in de museumwinkel, ze hadden er typische museumdingen. Daarna hebben we eventjes gewacht bij de verzamelplaats en toen begon de tour. De dame vertelde dat het concertgebouw gebouwd was voor prins Albert, wat een verrassing, de “Royal Albert Hall” is gebouwd voor Albert. Je verzint het niet. Het verhaal erbij was overigens wel heel leuk. Albert (ik mag Albert zeggen, ik ben tenslotte in zijn Hall geweest) was nogal fan van kunst, cultuur en wetenschap en vond het belangrijk dat dit een plaats had in de buurt van Londen. Hij regelde dat het geld verdiend met de wereldtentoonstelling werd gebruikt om een aantal gebouwen in dit kader op een stuk land te laten bouwen. Een aantal gebouwen werd inderdaad gebouwd, maar toen overleed de prins. Koningin Victoria was zo verdrietig, dat ze een monument voor hem liet bouwen en de rest van haar leven in rouwkleding doorbracht. Het monument werd in tien jaar gebouwd en na deze bouw was het geld op. De compagnon van prins Albert verzon een list en verkocht een aantal zetels van het concertgebouw voor ik geloof honderd pond per stuk, zodat hij op die manier het geld bij elkaar kreeg om het gebouw toch nog in vier jaar te laten bouwen. En zo ontstond uiteindelijk toch nog dit prachtige concertgebouw.
Er hebben heel veel grote artiesten gespeeld in de Hall. Adele natuurlijk, maar ook de Beatles, verschillende klassieke artiesten, er zijn musicals gespeeld, de Proms worden elk jaar uitgevoerd en er zijn zelfs tenniswedstrijden gehouden. In het verleden was het een feest om erbij te zijn wanneer ’s avonds de lichten ontstoken werden, toen het nog op gas verlicht was. Later was het een van de eerste publieke gebouwen die voorzien werd van electrisch licht, uiteraard omdat de aard van het gebouw ook in wetenschap zit, niet alleen in cultuur en kunst.
Het koningshuis heeft sinds de bouw van het gebouw twintig zetels in haar bezit, die worden van generatie op generatie doorgegeven. Ze hebben geen recht zicht op het podium maar zitten iets opzij, dit omdat Victoria het sneu vond voor de artiesten als ze de koningin precies in de zichtlijn zouden hebben. Teveel druk. Wanneer de koningin komt kijken, zo’n twee keer per jaar, worden andere stoelen in de loge gezet. Ze zit natuurlijk niet op dezelfde stoelen als wij… Ze heeft ook een eigen trap en een ruimte om zich te ontspannen.
Na de rondleiding zijn we eventjes buiten gaan zitten. We hadden toch besloten om de musical maar over te slaan. Daarom hadden we de taxi die ons morgen naar het vliegveld moet brengen, verzet naar eerder en naar het hotel in plaats van naar het theater. Dit was echter niet helemaal goed doorgekomen, dus Claudia was even druk met dit rechtzetten. Daarna konden we weer naar binnen voor de high tea. Die werd geserveerd door een dame die we slecht konden verstaan. Ik denk dat we haar behoorlijk lullig hebben aangekeken steeds, maar uiteindelijk kregen we wel onze hapjes en de thee, dus dat is goedgekomen. goedgekomen.
Gisteren tijdens de lunch heb ik met een blik een obers aandacht kunnen trekken zodat hij naar ons toekwam en we de rekening konden vragen. Daar was ik nogal trots op. Vandaag deed Claudia dat tot twee keer toe onbewust na, want ze keek de dames serveersters aan en die kwamen meteen aangesneld. Alleen was dat deze keer niet de bedoeling 😀 .
De high tea was erg lekker en gezellig en veel. We kregen ook nog taartjes mee in een doosje. Ze vertelde dat we ook nog taartjes mochten kiezen, dat was inbegrepen, maar dat ze wist dat het best veel was allemaal. Aan het eind zei ze dat we het wel mee mochten nemen in een doosje. Goed idee. Doe ons maar taartjes in een doosje, we hebben in het hotel nog wel koffie.
Na de high tea zijn we terug naar het hotel gewandeld. Dat valt nog niet mee steeds. Het is best druk op straat natuurlijk, en als je over de stoep loopt vraag je je steeds af langs welke kant je mensen moet passeren. Mensen lopen dus niet standaard netjes links, maar ook niet rechts. Ook met oversteken hadden we geen flauw idee welke kant we eerst op moesten kijken. Bij elke straat moesten we weer nadenken waar de auto’s deze keer vandaan zouden komen.
Eenmaal terug in de hotelkamer hebben we weer lekker gerelaxt. Er was een Starbucks in het hotel, dus we hebben even een lekkere Caramel Machiato met extra shotje gehaald. Daarbij hadden we uiteraard nog een stukje taart van de high tea. Uiteindelijk zijn we nog een wandeling gaan maken langs Buckingham Palace om te zwaaien naar de koningin. Ik denk dat ze terugzwaaide. Ze was in ieder geval thuis, zagen we aan de vlag. Na een rondje om het paleis zijn we weer teruggewandeld naar het hotel. Toen we door Hyde Park liepen, werden we getrakteerd op nog een concert van Adele, deze keer van enorm slechte kwaliteit, omdat we te ver weg stonden. Maar de menigte die mee stond te genieten, was wederom groot. Wij hielden het niet zo lang vol omdat we er vooral melancholisch van werden omdat we gisteren bij het echte concert waren. Dus al snel zijn we doorgewandeld naar het hotel. Nadat we de sleutel hadden omgewisseld omdat die het niet meer deed en de creditcard opnieuw moesten laten scannen, zijn we lekker in bed gekropen.
De taxi belde ons vandaag ook al dat we wat eerder naar het vliegveld moesten vertrekken, omdat er werkzaamheden zouden zijn op de snelweg. We moesten dus binnendoor rijden naar het vliegveld en dat zou langer duren. We hebben maar alvast afgesproken dat ik meteen voorin ga zitten, want anders wordt het weer een misselijk feestje.
Morgen om twaalf uur uitchecken en we worden om kwart over één opgehaald voor de vlucht. En dan weer terug naar huis, morgen weer gewoon werken.
Geef een reactie