Birdwatchen

De titel van dit blog verraadt het al een beetje. Als je gaat birdwatchen, moet je vroeg op. De wekker stond dus op kwart voor vijf vanmorgen en Jeroen was wederom voor de wekker wakker. En toch had hij meer dan acht uur geslapen haha.

We kregen eerst heerlijk een bakkie koffie met wat koekjes. Dat was prima wakker worden. Na tien minuutjes kwam de Nederlandse gids Rinaldo erbij, hij zou ons blijkbaar meenemen om vogels te kijken.

We wandelden naar de auto toe, maar stopten eerst nog even bij de garlictree waar Rinaldo de vorige dag een Fer de Lance had gezien. Die hij overigens nu pas echt tot de vetertjes afbrandde. Wij hadden er één gezien in Peru, waarvan we dachten dat hij in de aanval zat. Dat bleek niet zo geweest te zijn, het dier zat wel met zijn koppie omhoog, maar zo zitten ze altijd. Ze moeten namelijk altijd klaar zijn om een prooi te vangen. Die prooi pakken op maximaal een meter afstand lukt nog, als het verder weg wordt, is hij veel te traag. Het is een sloom ding, die slang. En ook helemaal niet aktief, zo lui zelfs, dat hij maar één long nodig heeft. Mensen die een slang in het nauw gedreven hebben denken een hele boze, woest ademende slang te zien. Ze zien echter een slang die doodop is en hijgt om genoeg lucht te krijgen 😂. Het is dus best een kneus. Maar oké, daarmee is hij nog steeds bepaald niet aaibaar haha.

We maakten wat foto’s met de camera die het overigens daarna helemaal niet meer deed. Wilde geen enkele foto meer maken. Rinaldo had de briljante tip dat de baas van de lodge een drybox had, blijkbaar een doosje waarin je dingen kunt laten drogen. Hij adviseerde ons om te vragen of ons toestel daar in mocht. Hopen dat dat gaat helpen.

Vervolgens klommen we in de achterbak van de auto, waar bankjes vastgemaakt waren. Zo konden we alle vogels goed zien. We reden een stuk de weg op en zagen inderdaad allemaal vogels. Ibissen heb ik onthouden. Een zwarte havik. En zelfs een jong in een nest, zo schattig.

Toen we uiteindelijk op de terugweg waren zagen we ook nog een brulaap. Deze was alleen en Rinaldo vertelde dat hij waarschijnlijk verstoten was van zijn groep. Als jonge mannetjes groter worden, worden ze vaak verstoten. Ook omdat dat beter is voor de soort natuurlijk. Deze was dus op zoek naar een nieuwe groep om zich bij aan te sluiten. Ik vroeg of hij dan moest vechten met het alfa mannetje. Dat was niet zo, ze gaan brullen. Haha, veel vredelievender dan vechten natuurlijk. Degene die het beste brult krijgt dan de keuze van de vrouwtjes en wordt zo alfa mannetje. Eigenlijk een beetje zoals de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Overigens moet je nooit onder een brulaap gaan staan. Dan loop je het risico onder de poep en pies te zitten, en dat schijnt zo vaak te gebeuren dat het geen toeval meer kan zijn. Ze doen het expres.

We werden weer afgezet bij de lodge voor het ontbijt. Voor ons gevoel hadden we er al een halve dag opzitten maar het was pas acht uur haha. Heerlijk ontbijtje gehad en afgesproken met een gids dat we vanmiddag een box lunch kregen, die we op het strand konden opeten. Na het ontbijt zijn we gaan relaxen in de kamer. Jeroen hield dat natuurlijk weer niet heel lang vol en ging lekker aan de wandel.

Rond twaalf uur hebben we onze lunch opgehaald en zijn we naar het strand gelopen. We kunnen daar in tidepools zwemmen. Dat is alleen eerst best een stukje lopen en het was bloedjeheet, dus dat was zweten. We zagen onderweg nog een stuk of tien neusberen aan de rand van het bos hobbelen. En we zagen ook heeeeeel veel krabbetjes. Die schuifelen over het strand tot ze de trilling van je voeten horen, dan kruipen ze in hun schelpje. Als je dan even blijft staan komen ze er weer uit en lopen ze door. Schattige diertjes hoor.

Eenmaal bij de tidepools waren we een beetje te vroeg want de zee was nog wat hoog. We hebben de lunch gegeten en zijn daarna toch in het water gestapt. Jeroen met enthousiasme, ik wat minder, ik vond het eigenlijk doodeng. De serveerster had gezegd dat we op moesten passen voor zee-egels en ik was bang dat die met de golven mee in de tidepools rolden. Dat is uiteindelijk niet gebeurd en we hebben toch lekker genoten van het zeewater.

We droogden ons af en liepen terug naar de lodge. Er lagen nog schildpad eieren op het strand, allemaal kapot. Welk dier zou dat doen?

Nadat we gedoucht hadden zijn we naar het restaurant gegaan en hebben daar lekker wat gedronken. Ik een cocktail, Jeroen een milkshake. De rest van de middag hebben we lekker een beetje zitten lezen op de veranda, heerlijk rustig aan gedaan. Tijdens het diner kregen we onze camera terug. Hij voelde helemaal warm aan, dus was best goed opgedroogd waarschijnlijk. Maar hij deed nog steeds helemaal niks. De gids zei nog dat het mogelijk door de zoute lucht zou komen. We weten het niet, hij doet het in ieder geval nog steeds niet. Balen.
Na het diner zijn we weer vroeg gaan slapen. Morgen normale tijd op en rond negen uur vertrekken voor een kanotocht.