Naar Palmwag

Vanmorgen vertrokken we uit Mowani richting Palmwag. Het slapen was bepaald niet goed gelukt door de harde wind die de hele tijd de tentdoeken liet klapperen.

Daarnaast vond ik de spin van gisteravond niet heel geruststellend en de combinatie van los haar op je rug, wind en een spin maakte dat ik me bij elke vlaag rotschrok omdat ik dacht dat er een spin op mijn rug zat haha.

Het ontbijt was lekker en de check-out ging soepel. In de auto gestapt voor een klein stukje rijden, eerst naar het versteende bos. Dat bleek een redelijk knullig georganiseerd geheel te zijn. We kwamen aanrijden en we zagen een mannetje naar de weg toe rennen. Hij vroeg of hij mee mocht rijden omdat hij ons binnen moest laten. Prima rij maar mee. Hij inde de entree en had nog geen geld terug zei hij. Even later kregen we de rondleiding van een jongen die nauwelijks Engels sprak en niets wist van de versteende bomen. Eigenlijk wist hij ze alleen aan te wijzen en te vertellen dat er verschillende kleuren waren bij één boom, een deel bruin en een deel wit. En als je dan vroeg waarom dat was vertelde hij hetzelfde nog een keer hahaha. Hij was best aandoenlijk.

Na deze leerzame ervaring zij we doorgereden naar Palmwag. Onderweg hebben we nog even getankt en ik heb weer verschillende dutjes gedaan.

Uiteindelijk kwamen we voor twaalven al aan bij de volgende accommodatie. Bij de poort stond een mannetje met een lijst en hij kon ons niet vinden op die lijst. Hij zei dat het geen enkel probleem was en dat we maar naar de receptie moesten rijden. Dat deden we en daar was een nieuw mannetje die ons ook niet kon vinden op zijn lijst. Wij hadden een voucher en een beschrijving, en op het een stond dat we eerst een sleep-out gingen doen en op de ander dat we eerst twee nachten in de lodge zouden slapen. Uiteindelijk bleek dat de reden dat we die dag niet bij de “gewone” lijst stonden, mensen voor een sleep-out stonden daar blijkbaar niet op.

Voor de sleep-out werden we om vier uur pas opgehaald. Daarom hebben we eerst maar genoten van een lunch. Daarna kon ik de twee blogs schrijven die ik achter lag en proberen om ze te uploaden. Dat viel niet mee, grote foto’s lukken niet. Uiteindelijk is het wel gelukt en daarna waren we het eigenlijk best zat. We zijn bij de receptie op een luie bank gaan zitten en hebben daar gewacht tot Ronny de gids ons kwam ophalen.

We namen een tandenborstel mee, een zonnebril en een hoofddeksel en gingen achterin zitten. We reden het park in en we zagen bijna meteen een giraf. Hij was een beetje ver weg maar toch prima te zien. We reden door en even later zagen we een spiesbok. Die lag eerst lekker te luieren maar toen wij eraan kwamen stond hij toch maar op. Ook kwamen we nog langs een stel olifanten.

Daarna had de gids blijkbaar contact gehad met een collega, want we zagen een andere auto staan. De andere gids wees richting een bosje en zei dat daar een leeuw lag. Ik pakte de verrekijker en na een tijdje zag ik hem inderdaad liggen. Of háár eigenlijk. We reden nog dichterbij en zagen toen nog drie leeuwen liggen. Wat indrukwekkend! Het blijft toch prachtig om die dieren zomaar van zo dichtbij te kunnen bekijken, vertrouwend op het feit dat die leeuwen de auto als één geheel blijven zien en ons daarom niet komen oppeuzelen.

Toen we uitgekeken waren zijn we verder gereden, een mooi uitzichtspunt op. Daar maakte de gids een tafel klaar met allemaal drankjes en lekkere hapjes, en zei dat we van de zonsondergang konden genieten op die plek. We zouden alleen niet wachten tot de zon helemaal onder zou zijn want we hadden nog wel wat licht nodig om de kampeerplaats goed te bekijken en te controleren op gespuis. Er stond een gekke struik en die wilde ik voelen. Dus ik een beetje knijpen in de takjes, hoe hard zijn die nou, komt er sappie uit enzo. Zegt de gids opeens “oh, sorry dat ik het nog niet heb gezegd, maar daar mag je niet aankomen, die zijn giftig”. Aha, oké. Je moet meteen je handen wassen als je in het kamp bent straks. Mooi man, Afrika, haha.

Nadat de zon voor een groot deel onder was gegaan zijn we verder gereden naar de kampeerplaats. Dat bleek een mooi aangeharkt stuk grond te zijn waar twee tentjes op stonden. Er waren drie parkeerplaatsen gemaakt, een vuurplaats, er stonden twee tafels en vier stoelen en er was verderop zelfs een wc. De wc bestond uit een soort windscherm met een rekje met een wc bril erop en een lampje erboven. Wc papier in de boom vlakbij. Werkte prima haha.

We ploften neer bij de vuurplaats terwijl de gids druk aan de slag ging. Hij begon met het maken van een vuurtje, ging daarna aan de slag met allerlei bakjes met eten en drinken. We kregen een glas wijn. Bij de zonsondergang had ik ook al een gin-tonic op, dus ik moest wel uitkijken dat ik niet achteruit ging lopen.

De gids maakte op een rooster een heel stel heerlijke stukken vlees en worsten klaar. We kregen er groentes bij en pastasalade. Het smaakte heerlijk, en na het eten zijn we nog even lekker bij het vuur blijven zitten. Het was inmiddels helemaal donker en we hoorden in de verte de geluiden van de hyena’s. Ik vond het ontzettend romantisch, ik was geloof ik alleen de enige die het in de gaten had haha.

We waren inmiddels al best moe geworden van de heel rit ernaartoe en het was tijd om te gaan slapen. Het was ook al over tienen. Tandjes poetsen en de tent in dan maar, waar twee lekker warme bedden voor ons klaar lagen. We kropen erin en ik had hele koude voeten, dus ik had wel wat tijd nodig om in slaap te vallen. Jeroen daarentegen lag na vijf minuten al lekker te ronken. Ik hoorde weer het geluid van de hyena’s, nu duidelijk veel dichterbij, en viel ook lekker in slaap.