Helaas deze keer en blog zonder foto’s want het uploaden lukte niet.
Vanmorgen stond de wekker op half negen. Om tien uur moesten we de kamer verlaten, en we moesten in die tijd ook nog ontbijten. Dat lukte prima, het ontbijt was heerlijk en nadat we twee lunchboxes gekregen hadden konden we op pad. Buiten het hek zijn we meteen gestopt om even de routeplanner goed te zetten. Toen die naar de juiste pas verwees, konden we echt op pad.
De gids had ons geadviseerd om over de spreetshoogte te rijden, daar zouden we mooi uitzicht hebben. Ze vertelde echter ook dat de weg vrij spannend was, omdat het smal en stijl zou zijn.
Nou, dacht ik, dat lijkt me wel leuk. Dus na een tijdje heb ik het stuur van Jeroen overgenomen en de rest van de route gereden. Na de afslag ging het asfalt over in gravel. De weg was redelijk goed te doen, over het algemeen lukte een gangetje van 60 wel, soms was 40 nodig en soms kon 80 prima. Lekker tuffen tot we op de pas waren.
Boven hadden we uitzicht op een prachtige vallei. Het was een prima plek om even van de lunch te genieten, en dat hebben we dus op ons gemakje gedaan. Daarna begon het echte werk, we moesten weer naar beneden rijden. Nu werd de weg smaller en stijler, maar het wegdek veranderde van gravel naar steentjes en was dus niet zo glad. We hebben er warempel zelfs wat haarspeldbochten gespot. Het was een hele mooie rit, niet zo spannend als ons voorgespiegeld was, maar wel zo mooi!
Rond een uur of vijf arriveerden we bij het hotel. Ik denk niet dat we binnen afzienbare tijd kunnen stoppen met stuiteren, de hele dag rijden over een hobbeldebobbelweg blijft wel even hangen. Het laatste uur van de route was ik het behoorlijk zat. Daarom zijn we meteen het zwembad in gedoken toen we bij het huisje aangekomen waren. Jammer genoeg was het zwembad ontzettend koud, maar even ploempen was toch wel heel verfrissend. Door het windje dat er stond waren we heel snel weer droog en toen zijn we een stukje gaan wandelen. Er stond een bordje dat er een wandeling was richting een klein heuveltje, dus daar zijn we heen gegaan. Een leuke klim naar de top van de heuvel volgde, waarna we een mooi uitzicht over de omgeving en de huisjes hadden. Heel eventjes zijn we blijven zitten maar toen moesten we alweer terug klauteren, omdat het al een beetje donker werd.
Het was ook alweer tijd om te gaan eten, we hadden diner gereserveerd bij de sossusvlei lodge, die is vier kilometer verderop. We kwamen aan in een groot resort waar een buffet was waar we gebruik van konden maken. Het hoofdgerecht werd op de barbecue voor ons bereid, we konden kiezen uit een hele lijst rare dieren om op te eten. Ik koos voor kudu en impala, Jeroen voor kudu en struisvogel. En eigenlijk aten we gewoon een paar heerlijke biefstukjes. Ik heb echt geen verschil geproefd maar ja, een echte fijnproever ben ik dan ook niet. Het was wel leuk om het eens te eten.
Na het eten zijn we snel terug gereden naar de rust van ons kleinschalige resort. Vervolgens bloggen en lekker slapen!
Morgen staat een ritje naar Sossusvlei op het programma. Daarvoor zouden we eigenlijk heel vroeg op moeten zodat we in het park de zonsopkomst kunnen zien. Maar daar hebben we niet zoveel zin in. Het is tenslotte ook nog vakantie, en dat betekent lekker doen waar we wél zin in hebben. 😊
Hieronder nog even onze “bewegingen”:
Geef een reactie