De wekker stond vanmorgen op kwart voor acht, maar we waren wat eerder wakker. We zouden vanmorgen nog in het Main House van Oak Alley kijken, en we wilden eerst nog ontbijten en daarna met de eerste lichting mee. Die zou om half 10 starten, dus we hadden voldoende tijd om te ontbijten.
We zijn voor het ontbijt eerst nog naar het Main House gelopen om foto’s te maken van de prachtige oprijlaan met eeuwenoude eiken. Nu was er nog niemand en konden we de beste foto’s maken. Na de foto’s zijn we gaan ontbijten. Weer een lekker eitje met brood en een of ander wazig papje, rijstepap misschien? In ieder geval smaakte het prima.
Na het ontbijt zijn we aangesloten in de rij om met de rondleiding in het Main House mee te mogen. Deze dame vertelde ook weer over de historie van het gezin en het huis. Hoe er suiker werd verbouwd en geoogst met de hulp van meer dan 100 slaven. Ook hier werd weer nauwelijks slecht gesproken over het gezin dat de plantage bezat. 
Aan het einde van de rondleiding door het prachtige huis, heb ik maar eens gevraagd hoe het zat met dat gezin en de slaven en hoe ze elkaar behandelden. Ik zei dat ze het bij de Evergreen plantage nogal vergoelijkten en vroeg hoe zij erover dacht. Nou ja, ongeveer hetzelfde als bij de Evergreen plantage, bleek. Ze vertelde haar eigen verhaal, maar dat ging ook over dat deze familie altijd een dokter regelde voor de slaven en dat ze goed voor ze zorgden. Maar toen ik buiten bij de slavenverblijven de verhalen las, zag ik dat de slaven altijd te weinig eten hadden en op gruwelijke manieren gestraft werden. Ik denk dat men de romantiek van het gebouw wilde behouden en daarom daar geen slechte verhalen over de families wilde vertellen, ofzo. Want er was toch echt niets goeds aan de slavernij. Het zou volgens mij eigenlijk gewoon een heel donker verhaal moeten zijn geweest, en dat was het niet. Het ging vooral over de romantiek van het huis.
Na de rondleiding zijn we op pad gegaan. We reden naar weer een nieuw moeras, vlakbij Lafayette, waar we met een bootje mee mochten over Lake Martin. Daar zouden we weer door het moeras varen en dieren zien. We moesten eerst nog anderhalf uur wachten voordat de eerstvolgende boot vertrok, dus we zijn maar een rondje gaan wandelen. 
We liepen over een pad tussen twee meren door, dat was best spannend, want er zaten natuurlijk alligators in die meren. En inderdaad, uiteindelijk hebben we er twee zien liggen in het water. Ook best een gekke gewaarwording, ik zei nog tegen Jeroen, “we lopen hier niet in een dierentuin hè”. Gelukkig bleven de krokodillen netjes in het water.
Op de terugweg zagen we ook nog een alligator in het water langs de weg liggen. Toen we terug waren, waren we keurig op tijd voor de boottocht. Het was een grote open motorboot met stoeltjes erop, die door het water zoefde. We zagen ontzettend veel vogels, alligators, spinnen en een slang. Het was een prachtige tocht door een prachtige omgeving, echt weer heel apart om dat moeras zo te zien, met die eeuwenoude bomen erin. Heel rustgevend en een geweldig gezicht.
Na de boottocht, het was inmiddels laat in de middag, zijn we doorgereden naar Natchez, waar ons volgende hotel stond. We kregen de sleutel van de dame, openden de deur, en sloegen stijl achterover van de luxe en sfeer van deze kamer. Wat een mooie kamer is dit zeg, en wat sfeervol. Volledig in stijl hebben we heerlijk gegeten en nu zitten we in onze huiskamer voor de buis/te bloggen. Wij slapen vannacht in een hemelbed! Welterusten!
Geef een reactie