Op het topje

Vanmorgen konden we uit drie dingen kiezen: een lange wandeling naar een top, een kortere wandeling op het eiland, of een zodiac cruise. Aangezien wij nogal graag op topjes staan, kozen we natuurlijk de lange wandeling. Daarvoor moesten we wel weer vroeg opstaan.

De wekker stond op kwart over 6 en we hebben hem lekker drie keer “gesnoozed” voor we eruit gingen. Ontbijtje was om half 8 geloof ik, en om half 9 zouden we bij de zodiac moeten zijn om naar land te gaan voor de lange wandeling. De anderen zouden na ons komen.

Dus netjes half 9 bij de zodiacs en daar gingen we weer. Er stond behoorlijk wat wind en er hingen ook wel wat wolkjes, dus Andrew was er niet zeker van dat het een goeie wandeling zou worden. Maar we gingen op pad, en het bleek toch weer een heel gelukkige zet. Prachtig weer hebben we gehad, de hele wandeling lang. Ali bracht ons naar de top en ze zei dat ze zich verbaasde op plekken omdat er geen wind stond. Uitzonderlijk volgens haar, dus wat een geluk weer.

We kwamen onderweg naar boven een pinguïncrèche tegen. Dat is toch ook wel heel erg schattig om te zien hoor. De ezelspinguïn legt zijn ei tegen de bergwand op. Redelijk hoog nog wel. Dan komt het ei uit, en dan staat het jong samen met alle andere uitgekomen eitjes op de berghelling, in de pinguïncrèche, “Safety by numbers”. Allemaal donzige propjes 😀 . De ouders gaan weer naar het water en komen in het begin eens per dag de berg op hopsen om de jongen eten te geven. Dat gaat een hele tijd zo door, totdat de jongen wat groter worden, en af en toe achter paps of mams aan een stukje de berg afhobbelen. En zo komen ze steeds lager, tot ze uiteindelijk ook het water in gaan.

In deze crèche zagen we een ezelspinguïn die helemaal wit was. Dit was geen albino, maar gewoon eentje die geen gen had voor zwarte veertjes. Redelijk bijzonder.

De wandeling was best stijl, maar we stopten vaak genoeg en het ging allemaal prima. In het begin moesten we weer de zeehonden trotseren en inmiddels weten we wel een beetje hoe dat moet, dus dat was ook weer ietsje minder spannend. Eenmaal op de top hadden we een prachtig uitzicht over de eilanden. Ook de boot lag er weer prachtig bij in de baai. Heel bijzonder. Bovenop stond er trouwens wel weer wat wind, maar toen we weer naar beneden gingen liepen we het grootste deel in de luwte. We hadden, net als eerder, veel teveel kleren aan. We zitten toch nog steeds in de modus “het is hier koud”, dus we trappen er nog steeds in en trekken veel teveel kleding aan. Uiteindelijk liep ik het laatste stukje met alleen een trui aan, en dat was nog aan de warme kant. Dat verwacht je toch niet eigenlijk.

Op de terugweg met de zodiac had ik de “wetseat”, het plekje op de boot waar je helemaal nat wordt als je pech hebt. Er stond redelijk wat wind op het water en ik had dus pech 😀 . Steeds kwamen er golven over de punt van de boot, en ik werd kleddernat. Maar ach, daar was op gerekend met de regenjas en regenbroek, dus niks aan ’t handje. Even uithangen op de boot en het is zo weer droog.

Na de lunch die weer perfect verzorgd was, vertrokken we richting St Andrews. Helaas was er een fikse wind opgestoken en konden we niet aan land bij St Andrews. De baai was redelijk open dus we zouden echt niet fatsoenlijk aan land komen met de zodiacs. Er zou een grote kolonie koningspinguins te zien zijn. We vonden het eigenlijk niet zo heel erg dat we niet aan land gingen, we hebben inmiddels al zoveel prachtige dagen gehad. Een keertje pech was helemaal niet zo erg.

We voeren door richting het zuiden en daar werd nog een keer geprobeerd aan land te gaan. Maar weer lukte het niet, of eigenlijk, het mocht niet van de kapitein. Tja, dan houdt het op.

Nog verder naar het zuiden voeren we een baai in waar een grote gletsjer de zee raakte. Die hebben we ’s avonds bekeken. We moesten ongeveer een uur de baai in varen voor we bij de gletsjer waren, en onderweg zagen we ook nog een heleboel sneeuw en kleinere gletsjers. Weer een heel indrukwekkend tochtje.

Nadat we twintig minuutjes voor de gletsjer hadden gelegen, het was heel koud buiten door de wind en de regen, zijn we weer teruggevaren de baai uit en naar Gold Harbor, waar we gaan slapen. Morgenochtend worden we om half 4 gewekt om aan land te gaan in Gold Harbor en te genieten van de zonsopkomst. Dus lekker slapen straks.