Reis naar Iguazu

Nadat we vanmorgen ontbeten hadden zijn we uitgecheckt en weer op pad gegaan.

We moesten met de auto naar Salta terugrijden omdat vanaf daar het vliegtuig zou vertrekken naar Iguazu. Maar tussen Cafayate en Salta lag nog een hele mooie weg, waar we een uurtje of vier over hebben gedaan. Met natuurlijk ook weer de meest prachtige uitzichten, waar we een heleboel fotootjes van hebben gemaakt.

Na vier uur rijden belandden we op het vliegveld, bordje car rentals gevolgd en de auto maar ergens neergekwakt. Toen naar binnen om de verhuurmaatschappij te zoeken. Die was er echter niet. Allemaal mooie klein balietjes, maar niet een van Noa, onze verhuurmaatschappij. We vroegen hier en daar eens rond en iemand van Hertz vertelde ons dat ze geen kantoor hadden op het vliegveld, maar dat er iemand klaar moest staan om de auto op te halen. Daar hadden we een hard hoofd in, we waren redelijk vroeg en dan was er vast nog niemand. Maar op ons papiertje stonden vier noodnummers, dus die zijn we van boven naar beneden maar af gaan bellen. Bij de derde hadden we contact, een vrouw die meteen al zei dat we de Duster kwamen inleveren. Klopt! Ze kwam eraan, twintig minuutjes zou het duren. Prima, we hadden nog tijd zat voor het vliegtuig. En inderdaad, na een half uurtje stond ze voor onze neus. We leverden de auto in en gingen door naar de check-in. Koffers ingecheckt, toen door naar departures. We zijn inmiddels helemaal doorgewinterd, draaien onze hand er niet meer voor om 🙂 .
We hebben even een hamburgertje gegeten op het vliegveld en dat was maar goed ook, want we kregen een uur vertraging en daardoor kwam van eten niet veel meer terecht. Het vliegtuig vertrok om 7 uur, kwam aan rond negen uur. Daarna moesten we nog een uurtje rijden, over de grens naar Brazilië, en door naar de ingang van het nationale park. Daar pakten we de shuttle bus die ons naar het hotel bracht. Ergens halverwege maakte hij opeens een slinger, want er lag een slag op de weg. Het was een ontzettend warme dag geweest en het diertje lag lekker van het warme asfalt te genieten. Het bleek een ontzettend gevaarlijke slang te zijn geweest, ik moet nog even uitzoeken welke het precies was. Hij noemde wel de spaanse naam maar die ben ik ook vergeten. Misschien als google hem roept dat ik het opeens weer weet.

In Brazilië is het een uur later, dus rond half 11 lokale tijd waren we bij het hotel. Inchecken duurde even want het was nog redelijk druk, maar toen konden we lekker opfrissen en gaan slapen. Morgenochtend moeten we om 7:40 de shuttle weer pakken om naar de watervallen te gaan. Ik ben benieuwd!