Reis naar Cachi

Vanmorgen hebben we weer lekker uitgeslapen. Wakker worden van de wekker is niks, doen we niet meer aan. 🙂 . Uitchecken en op pad, het eerste stuk door Salta rijden was weer super spannend. Maar ik was tot de tanden bewapend, dus het ging eigenlijk best goed. Hier en daar heb ik wel iemand uitgekafferd maar ja, dat begrepen ze toch niet 😀 . Soms ben ik niet zo lief als ik eruit zie 🙂 😉 😀

De route naar Cachi was prachtig! We kwamen over een prachtige weg met hele mooie uitzichten. Ik denk dat ik de fotootjes maar weer voor zich laat spreken.

Er was ook een wandelingetje te doen van maar liefst 1 kilometer heen en 1 kilometer weer terug. Maar die gaf ook een mooi uitzicht.

Na die wandeling kwamen we terecht in het nationale park Los Cardones, waar een heleboel cactussen staan. Ook daar was weer een prachtig uitzicht en we hebben nog wat over de cactussen geleerd ook nog. Ze gooien een heleboel zaadjes af, 80.000 geloof ik, en als ze mazzel hebben, dan kiemt er daar maar ééntje van. Die moet dan terechtgekomen zijn bij een andere struik, zodat die struik voor wat beschutting en water zorgt, dan kunnen ze groeien. In 5 tot 10 jaar groeien ze maar 5 cm groot. In die periode lopen ze het risico om uit te drogen, omdat ze dan zelf nog niet genoeg mogelijkheden hebben om water op te slaan. Daarom hebben ze dat andere struikje nodig. Nou, en verder hebben ze natuurlijk geen bladeren maar stekels, dat is om te voorkomen dat er door de bladeren vochtverlies ontstaat. Ook ontstaan er dauwdruppels aan die stekels die naar beneden vallen en die de cactus dan weer opslurpt. Daarvoor hebben ze een setje oppervlakkige wortels die het regenwater en dat soort dauwdruppeltjes opnemen. En ze hebben ook een setje hele diepe wortels, die op weg gaan naar het grondwater. De fotosynthese doen ze in de stam, die is groen en niet-permeabel, dus daar komt geen water doorheen. En ze kunnen zo’n tien meter hoog worden. Geinig hè? Ik wist het allemaal niet.

En op een van de andere uitleg-bordjes stond dat we geen stenen moesten omdraaien of door planten schudden, want dan zou de zwarte weduwe weleens tevoorschijn kunnen komen. Ook leuk. En alles jeukt natuurlijk opeens, wat voel ik daar op mijn been? 😀 😀

We hebben er uiteindelijk iets meer dan vijf uur over gedaan om in het volgende hotel te komen, dat er ook weer idyllisch uitziet. Daar konden we even lekker uitrusten en ons opfrissen. Er is een zwembad en een spa, maar de spa stelt meestal niets voor. Ze bedoelen hier een hottub en wat massage-kamertjes als ze spa zeggen. Meestal geen sauna ofzo, dat vind ik dan wel weer jammer. Maar toch, heerlijk luxe hoor.

Morgen reizen we weer door, ik moet nog even uitzoeken waarnaartoe ook alweer 🙂 .