Jeroen en Annette

Op vakantie

Estancia Cristina

Vanmorgen stond de wekker op zes uur. Ontbijten kon vanaf half zeven, dus op dat tijdstip liepen we in polonaise door de ontbijtzaal, vrolijk als we dan altijd zijn 😉 . Ahum. Natuurlijk hebben we ook weer genoten van de koffie en de zoete croissants. En vooral van het fruit, de yoghurt en de heerlijke cruesli.

image11We werden om zeven uur bij het hotel opgehaald voor de rit naar de boot, die ons naar Estancia Cristina zou brengen. Het werd helaas een Denali dag (een heleboel reizen en haast niks zien). We moesten dus eerst een uur met de bus naar de haven. Daarna sprongen we in een bootje, dat ons in drie uur naar de Estancia zou brengen. Daar werden we meteen in een grote 4WD gestopt, om een uur naar boven te rijden. Daar aangekomen moesten we nog een kwartiertje lopen ongeveer, en toen waren we bij een uitzichtspunt. We zagen de Upsala gletsjer liggen, terwijl we in de regen en harde wind stonden te kleumen van de kou. We zijn een stuk zuidelijker nu, en de gemiddelde temperatuur vandaag was een graad of 5. Met de fikse wind erbij was het niet prettig.

Nadat we een kwartiertje hadden rondgehobbeld op het uitzichtspunt en wat foto’s hadden gemaakt, gingen we terug naar de auto’s.

Die brachten ons in een uur weer naar beneden, waar we een lunch kregen in de Estancia. Die was best aardig, ik had pasta, Jeroen had lamsvlees. image14Binnen was het ook niet echt heel warm, dus van lekker opwarmen was ook al geen sprake. Na de lunch kregen we een rondleiding door het museum en over de boerderij, waarbij vanalles werd verteld over de familie die hier als eerste woonde. Ze waren begonnen in een tentje, dat moet geen pretje zijn geweest in dit klimaat.

Het was wel geinig om wat van de historie te horen, maar omdat de dag inmiddels behoorlijk lang was, konden we ons niet echt meer concentreren op het verhaal. Uiteindelijk zaten we op de trap voor het museum te wachten tot de gids uitverteld was, zodat we terug konden naar de boot.

De boot bracht ons uiteindelijk in twee uur weer terug naar de haven, waar we in de bus sprongen voor het uur terug naar het hotel. Toen we daar waren afgezet is Jeroen meteen even een paar boodschapjes gaan doen. Omdat we zo laat middageten hadden gehad, het was half drie, hebben we het diner overgeslagen. Jeroen haalde wat reepjes op en iets te drinken, zodat we vanavond en morgen in de bus iets te knabbelen hebben. En nu is het alweer half tien. Morgenochtend is het weer vroeg dag, worden we tussen 7 en 8 uur opgehaald voor de rit richting Torres del Paine nationaal park. Dat schijnt een uurtje of drie te gaan duren en daarna hebben we lekker de middag vrij. Jeroen heeft alweer een excursie verzonnen geloof ik, maar eerst maar eens zien of we nog moe zijn dan. Even rustig aan maar, deze dag was veel te lang. We hebben wel prachtige dingen gezien hoor, maar niet zo prachtig dat we er 8 uur reizen voor overhadden 🙂 . Morgen weer een dag!

Reacties

6 reacties op “Estancia Cristina”

  1. Jacqueline

    Wat een prachtige natuur zeg!
    Maar inderdaad wel een beetje afzien met dat lange reizen en de kou. Doet wel een beetje denken aan Antarctica. Een middag vrij is inderdaad wel erg lekker want jullie hebben best een vol programma. Blijft dat zo tot het eind? Dan mag je nog wel een week vrij nemen om uit te rusten hi hi.

    1. jeroenenannette

      Haha ah ja, we kunnen op het werk wel weer uitrusten 🙂 . En ik geloof dat ik nog wel een halve week kan bijkomen naderhand. Jeroen gaat gelijk donderdag weer aan de slag… Maar dat duurt nog zoooo lang 🙂

  2. Hotze

    Mooi om te lezen welke avonturen jullie beleven. Komt me bekend voor een hele dag reizen en dan valt het tegen wat je ziet. Afijn je hebt nog een paar weken om de mooie natuur aan te schouwen. Veel plezier Jeroen en Annette.

    1. jeroenenannette

      Hahaha ja, dat is bekend hè, dat je soms nou eenmaal reisdagen hebt waarop er niks gebeurd. Heb ik bij jou inderdaad ook wel gelezen 🙂 . Maar geeft niet. We hebben er denk ik nog wel meer voor de boeg. Maar dat mag de pret niet drukken 🙂 Dank je wel!

  3. Tante Greet en oom Dick

    Wat een schitterende natuur. Hoe komen die ijsbergen dan zo blauw.
    Het is daar wel koud, het lijkt het Klontal wel. Hihihih. Hopelijk hebben jullie daar wel op gerekend en goede warme kleren meegenomen.

    1. jeroenenannette

      Hahaha ja het is wel koud ja. We hebben een heleboel laagjes meegenomen. Dus dat zit allemaal wel goed, als het tenminste niet al te lang duurt dat we in de kou zitten. Op den duur krijg je het toch echt wel té koud, maar tot nu toe redden we het prima.
      De ijsbergen komen zo blauw omdat het blauwe licht het enige licht is dat kan breken in het ijs. Het heeft eigenlijk helemaal geen kleur, maar door de breking van het licht lijkt dat dus wel zo 🙂 . Is ons verteld op het bootje…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontdek meer van Jeroen en Annette

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Voeg je bij 65 andere abonnees

Lees verder