Terugreis

Vanmorgen stond de wekker op kwart over zes. Om zeven uur zouden we worden opgehaald door het busje voor de terugreis. Om tien voor half acht stond hij voor de deur, daar waren we al voor gewaarschuwd, als je als laatste opgehaald wordt kan het wel even duren. We hebben dus lekker op de bank heel lui voor ons uit zitten staren.

De busreis was geloof ik nog anderhalf uur rijden, dus dat hield in dat we nog anderhalf uur verder konden staren. Er was ergens in het begin nog een stop bij een ander hotel om mensen op te halen. Daar hebben we geloof ik 40 minuten over gedaan, waardoor we wel heel erg laat bij het vliegveldje van Rovaniemi waren. We zijn zelfs officieel niet op tijd ingecheckt. Dat moest 50 minuten voor de vlucht die om 10:50 vertrok, en vlak over tienen checkten we in. Maar goed, we waren met best veel en we mochten nog mee, dus dat ging uiteindelijk wel goed.

Na even kort wachten, dat is dan weer het voordeel van laat zijn, konden we het vliegtuig in. We zaten weer op de voorste rij, dus geen gesjouw door het hele vliegtuig heen en weer lekker snel buiten na de reis. Dat bevalt altijd wel goed.

Toen we stonden te wachten tot we weg mochten, legde de pilote uit dat de verwarming even uitging, zodat het vliegtuig even in de antivries kon. Of hoe dat spul ook heet, het is in ieder geval een glibberig oranje troepje dat over de bewegende delen van het vliegtuig wordt gespoten om te zorgen dat het niet vastvriest en dat we makkelijk door de besneeuwde lucht glijden. Na de behandeling hadden we nog een uur om de lucht in te komen, daarna zou het niet meer werken. Dus dat was weer eens wat nieuws, ik had me al af zitten vragen hoe dat zou gaan 🙂 .

De vlucht op zich ging soepel. Er stond veel wind, dus we hebben er de volle tijd over gedaan, en de landing ging niet heel stilletjes. Er was best wat turbulentie en geschommel onderweg, maar na 3 uur stonden de wieltjes weer netjes op de grond en konden we uitstappen. Er stonden wat mensen in het gangpad die heel graag het vliegtuig uit wilden, maar ik wilde vlug achter Jeroen aan, dus ik was heel druk met vóór die mensen stappen…. en vergat mijn tasje. Zucht. Paspoort en pasjes zaten erin, maar gelukkig kwam ik er na vijf meter al achter, er voelde iets niet helemaal goed 😉 . En ik ben teruggelopen en heb de steward gevraagd hem even te pakken. Weer een voordeel van op de eerste rij zitten, want anders hadden ze dat vast nooit gedaan voor het vliegtuig leeg was 🙂 . De koffers kwamen gelukkig ook netjes van de band, dus dat ging soepel.

Daarna konden we lekker de auto bij de valet-parking ophalen en zaten we in no-time in de auto op weg naar huis. Eenmaal thuis aangekomen om een uur of drie, konden we eindelijk de konijntjes weer heerlijk knuffelen en nog even genieten van een vrije middag en avond. Jeroen gaat maandag weer werken, ik heb nog 1 dagje vrij om bij te komen.

Het was een super vakantie, weer iets heel nieuws, al die sneeuw, keurig geregeld door Scandinavian Wintersports. We hebben een heleboel prachtige herinneringen opgedaan, waarvan ik het noorderlicht en de hondenslee toch wel het mooiste vond.

Op naar de volgende vakantie: November 2016, Chili en Argentinië!