Leeuwenjacht

Vanmorgen was het weer vroeg dag. We kregen lekker een ontbijtje en zijn daarna op pad gegaan richting het water voor het mokoro-tochtje. We zouden eerst nog een uurtje rondrijden zodat we misschien nog wat dieren zouden zien. En dat lukte inderdaad, op een gegeven moment zagen we twee prachtige mannetjes leeuwen op een termietenheuvel liggen! Ik zag ze tegelijk met de gids, dat vond ik wel cool 😀 . Ze waren daar lekker aan het relaxen en we zagen nog een andere auto die richting uitrijden. Toen de auto er was parkeerde hij op de eerste rang. Wij kwamen eraan en wilden achter hem gaan staan, en AK vroeg hem of hij een stukje naar voren kon rijden, zodat wij ook konden genieten van een mooi uitzicht op de leeuwen. Maar de andere man vertikte het en bleef staan waar hij stond. Dus we reden om hem heen en gingen voor hem staan, maar daar hadden we toch een stuk minder goed uitzicht op de leeuwen, er was veel gras voor hun koppies. En ze waren nog een beetje wakker dus ze hadden wel de hoofden omhoog nog, dan kan je natuurlijk prachtige foto’s maken. We stonden er zo een tijdje en we werden eigenlijk hartstikke kwaad. De leeuwen legden intussen de hoofdjes neer en gingen lekker slapen. En nog steeds stond de andere auto op de eerste rang. We zouden met de mokoro’s op pad en Joseph en Melissa wilden nog graag giraffen zien, dus AK vroeg ons of we klaar waren met de leeuwen zodat we naar de giraffen konden. En we zeiden maar ja, want beter ging het toch niet worden zolang die andere auto niet vertrok. De auto was trouwens van hetzelfde kamp als het onze. Zo asociaal! Dus we vertrokken bij de leeuwen om ze om te ruilen voor giraffen, wat natuurlijk eigenlijk ongelooflijk is. De giraffen hebben we wel gevonden, maar daar hadden wij er natuurlijk al honderd van gezien, dus wij zaten met elkaar te praten over dat we behoorlijk over de zeik waren. En toen hij bij de giraffen wilde wegrijden om naar de bootjes te gaan, toen dacht ik nou, ik wil eigenlijk terug naar de leeuwen. En ik dacht als ik het niet zeg dan weet hij het niet, dus ik gooide het in de groep.
Eigenlijk voelde ik me enorm bezwaard, maar deze leeuwen waren zo mooi, dat ik toch wel heel graag terug wilde en niet naar de mokoro’s. Na wat gesoebat besloten we de twee oudere dames die ook in de jeep zaten naar de bootjes te brengen zodat zij lekker konden gaan varen. Zij hadden al zoveel leeuwen gezien zeiden ze. En Joseph en Melissa gingen met ons mee terug naar de leeuwen. Die vonden we gelukkig wel weer terug, maar ze lagen nu helemaal voor pampus. Wel knus samen, maar weinig zichtbaar omdat ze zo plat lagen. AK stelde voor om samen met ons vanmiddag dan nog weer terug te gaan naar de leeuwen om te zien of we ze kunnen zien jagen. Dat was een goed idee! Dus we spraken af om rond een uurtje of vijf weer op pad te gaan naar de leeuwen in de hoop ze weer te zien. Volgens AK gaan ze alleen maar in de buurt schaduw opzoeken en zullen ze zich niet teveel verplaatsen. Tenzij we pech hebben natuurlijk 😀 . Na een poosje moesten we weer terug naar de bootjes om de dames op te halen, en daarna moesten we nog haasten ook om ze op tijd bij hun vliegtuig te krijgen. Wij werden afgezet bij het kamp en daar kon het grote relaxen beginnen 🙂 .
We hebben heerlijk rustig aangedaan, een beetje liggen slapen bij het zwembad, een beetje in de zon gelegen, een beetje in het zwembad gelegen enzovoorts. Heerlijk uitgerust. Toen we na de high tea even zaten te relaxen was het kamp helemaal leeg omdat iedereen al weg was. En dat was te merken aan alle aapjes die opeens weer in de buurt kwamen. En opeens kwamen er allemaal beestjes langs, het waren er wel een stuk of veertig! Het waren Afrikaanse Mangoesten volgens de gids, die ons toevallig net kwam halen. Grappige beestjes die af en toe op hun kontje gingen zitten om eens goed rond te kijken. De kleinste aapjes vonden ze niet zo grappig, die sprongen steeds verder de boom in.
Daarna was het tijd om met AK mee te gaan naar de leeuwen. We dachten nog nou, je zal net zien dat ze weer weg zijn. Maar dat was gelukkig niet het geval! De dieren lagen nog een beetje wakker te worden. Het schijnt dat ze, als ze beginnen te geeuwen, zich klaarmaken om overeind te komen en wat te gaan doen. Nou, en die geeuwen hebben we gezien hoor! Tjongejonge wat een indrukwekkende dieren, veel mooier dan de leeuwen die we tot nu toe hadden gezien. Ze lagen vlakbij onze auto. En toen we aan kwamen rijden zagen we al een Koedoe op een termietenheuvel staan, al snuffelend met zijn snuit richting de leeuwen. Maar omdat de leeuwen tegen de zon in lagen, zag hij ze niet. En omdat er planten stonden die sterk ruiken en in de nacht nog sterker gaan ruiken, rook de Koedoe ze ook niet. Dus hij had wel in de gaten dat er iets niet klopte, maar kon zijn vinger er niet opleggen. Hij bleef heeeel lang op zijn heuvel staan snuffelen en de leeuw hield hem scherp in de gaten. Zodra de Koedoe van zijn heuveltje afstapte, deed de leeuw zijn kop een stukje om hoog om hem goed in de gaten te kunnen houden. Het was nog lang niet donker, de zon stond laag. De leeuw stond vrij snel nadat de Koedoe nietsvermoedend was gaan grazen, op en liep richting de Koedoe. Een heel stuk liep hij gewoon door, en zijn broer ging achter hem aan. Zodra de Koedoe stopte met grazen, stopten de leeuwen met lopen en doken in elkaar. Zo probeerden ze steeds dichterbij te komen. De Koedoe is wel sneller dan de leeuw, dus ze moesten het echt wel van de verrassing hebben. Op een meter of 10 afstand zitten ze goed. Dus ze bleven in elkaar duiken en namen de tijd om zo dicht mogelijk bij te komen. Dat lukte aardig, de gids dacht dat we wel een kill zouden zien. Maar je voelt hem al aankomen, die zagen we dus niet. Omdat het nog licht was, zagen de vogels de leeuwen ook. En die maakten zich zo druk over de leeuwen, dat de Koedoe dacht, ik moest hier maar eens maken dat ik wegkwam. Dus hij ging ervandoor vlak voordat de leeuwen erbij waren. Ze hadden het nakijken.
Prachtig om te zien hoe ze jagen. Nadat ze de Koedoe hadden uitgezwaaid zijn ze lekker rustig aan richting ons kamp gaan kuieren. Op een gegeven moment kwamen we voor ze terecht met de jeep, en een van de leeuwen kwam recht op ons aflopen aan de kant waar ik zat. Ik dacht zelfs dat hij me even aankeek alsof hij er wel wat van vond dat ik daar was. Ik vond het doodeng, het was een afstand van misschien twee meter! Maar hij had toch echt geen interresse, dus ik kon prima blijven zitten. Ze bleven daar een tijdje liggen en na eventjes vroeg de gids of we het oké vonden om weer terug te gaan naar het kamp. Hij dacht dat ze laat zouden gaan jagen en dan heeft het niet zoveel zin om te blijven zitten. Dus wij vonden het prima en zijn teruggegaan. Het jagen hadden we toch al gezien, en een kill hoeft nou ook weer niet zo nodig…
Nu zometeen lekker eten en daarna slapen en morgenochtend een nieuwe poging voor de mokoro’s. Dan redelijk op tijd terug naar het kamp en dan moeten we alweer weg om naar Kasane te vliegen. Dat is een vlucht van anderhalf uur met een redelijk formaat vliegtuigje. In Kasane gaan we de grens met Zimbabwe over en moeten we dus nog even een visum kopen. Hopen dat dat soepeltjes gaat. Daarna verder met de auto naar Victoria Falls om in te checken in het Victoria Falls Hotel voor het laatste deel van onze vakantie. Ik ben heel benieuwd!