Scotts Bluff

We waren vanmorgen wat later wakker dan anders. Lekker geslapen 🙂 . Even ontbijtje gedaan en daarna alweer op pad.

Naar de Mammoth site. Een plaats waar heel lang geleden een meertje was in de klei, tenminste, ik denk dat het klei was, ik weet niet meer hoe ze het noemden 🙂 . Aan de rand van het meer was gras dat de mammoeten lekker vonden en dat wilden ze eten. Maar het was glad aan de rand van het meer, dus ze gleden erin. En omdat het dus zo glad was, kwamen ze er nooit meer uit. Er stierven dus een heleboel mammoeten in dat meertje, heeel zielig. Maar leuk voor ons, want nu vonden we er een heleboel mammoetbotjes. De opgraving is nog steeds zoals hij was toen ze gevonden werden. Er wordt niks weggehaald, alleen maar het zand dat eromheen ligt. Dus alles ligt nog hetzelfde. Heel indrukwekkend hoor, om te zien.

Na de mammoth site zijn we doorgereden naar Scotts Bluff. Onderweg heeeele lange rechte wegen en veel grasland, allemaal gras en koeien en gras en koeien. Maar wel mooi om te zien hoor.
Scotts Bluff is een herkenningspunt van de Oregon trail. Toen vroeger de mensen van het oosten naar het westen gingen, ging dat over de Oregon trail. En Scotts Bluff is een berg die vanaf ver te zien is en heel herkenbaar is. Dus die gebruikten ze als navigatiepunt.

In het visitorcentre werd heel veel verteld over de oregon trail en de andere routes die in de buurt langsliepen. En er werd ook verteld dat er ratelslangen in de omgeving van het visitorcentre waren. Dus oppassen geblazen weer.

We konden met een busje naar boven, want het was nogal ‘steep’ en met de camper zag ik  dat niet zo zitten. En het busje ging bijna meteen weg toen we er waren, dus dat was handig.
Toen we boven waren zijn we eerst over de hele berg heen en weer gelopen om van alle kanten het uitzicht te kunnen zien. Goh, wat kan je ver kijken daar.
Daarna kwamen we erachter dat je ook al wandelend weer naar beneden kon. Dat is volgens het bord een uur lopen, maar het was maar 2,6 kilometer, dus dat ging nooit een uur duren. Maar ik liep op slippertjes en ik dacht aan die slangen… Ik heb dus eerst maar even aan de buschauffeur gevraagd of ik veilig naar beneden kon lopen zo. Hij zei dat het geen probleem was, dus hebben we het erop gewaagd.

Het was een hele leuke wandeling. Het was heeeeel warm, dat wel, maar de omgeving was heel mooi, er stonden veel bloemen in bloei en het uitzicht was leuk. Na een half uurtje waren we beneden. Er stonden nog wat huifkarren bij elkaar waar ook een dame was die wat uit kon leggen over de oregon trail. Daar zijn we dus ook nog even heen gewandeld en we hebben een hele tijd met die dame staan praten over vanalles en nogwat. Dat was heel gezellig 🙂 . Aardige mensen hoor, hier in Amerika…

Nu staan we op een camping bij Cheyenne. Vorig jaar zijn we hier ook in de buurt geweest. Toen spraken we mensen die ons vertelden dat we in Cheyenne moesten tanken, want daar was de brandstof zo goedkoop. En dat klopt nog steeds, het is zo meer dan 20 cent per gallon goedkoper, dus dat scheelt een stuk.

Zo effe lekker een filmpje kijken op de laptop en dan lekker slapen. Morgen naar de Rockys!