Zo. Daar zijn we dan. In Johannesburg.
Vanmorgen zijn we om zes uur weggereden naar Schiphol met het plan om 10:25 van de gate te vertrekken voor een vlucht van bijna elf uur. Dat lukte niet helemaal, we vertrokken ongeveer een kwartiertje later.
De vlucht zat niet helemaal vol. We zaten naast een man die voor een bierbedrijf werkte en vaker naar Afrika gereisd was. Hij vertelde dat we beter niet naar Botswana hadden kunnen gaan, maar dat we in Tanzania naar de Serengeti hadden gemoeten. Bedankt voor de tip! Haha.
De man zat bij het raam, maar omdat het niet vol was, verhuisde hij toen we eenmaal in de lucht waren, naar de rij achter ons. Zo konden we in het midden een stoel gebruiken voor rommeltjes. Dat was toch een stuk ruimer en prettiger dan met die man er ook nog bij.
Verder was de vlucht ontzettend saai. Filmpje gekeken, tijdschriftjes en ereader gelezen en wat geslapen. Niet heel veel, want de vlucht was overdag en we zouden ’s avonds aankomen zonder tijdverschil. Dus slapen overdag doen we dan natuurlijk niet…
Na iets minder dan elf uur vliegen landden we soepeltjes op Tampa Airport Johannesburg. Het was inmiddels donker geworden en een graad of 17 buiten. Lekker temperatuurtje. Meteen na de gate werden we opgewacht door een afrikaanse dame. Ze bracht ons naar de customs, we mochten door de douane voor locals, dat was minder ver lopen denk ik 😀 VIP behandeling… Na de customs moesten we wachten op onze koffers. En wachten. En nog even wachten. En vervolgens staren naar het koffertje waarop met grote letters stond: “Last Suitcase”. De laatste koffer dus. En die van ons zaten er niet bij. Hops, Jeroen over de zeik. Hij maakte zich klaar voor een fikse scheldpartij, hield zich nog net in, zag een déja vu van Alaska vorig jaar, toen hij ook zijn koffer kwijt was. De dame die ons begeleidde begon ook een beetje te roepen tegen haar collega’s en ze vroeg of we toevallig een connecting flight hadden. Ja, die hebben we, morgenochtend. Ooooowwww, zei ze toen, dan gaan jullie koffers direct door naar Maun! Geen probleem, die liggen in de kelder te wachten tot ze morgen weer met jullie mee mogen het volgende vliegtuig in!
Tja, dat is effe handig. Geen koffers dus. Maar ook geen zorgen gelukkig (vingers gekruist dat het morgen goedgaat… 😉 ).
Vervolgens konden we verder naar het hotel. Bijna helemaal binnendoor tot aan de receptie, waar de dame afscheid van ons nam en wij konden inchecken. We kochten meteen maar een tandenborstel voor 15 (of 50?) rand. Wat? Rand. Oké. Kan maar zo een peperdure tandenborstel zijn, we hebben geen idee! Als tie maar poetst.
Het hotel is enorm en heeft indrukwekkende gangen. In kamer 2230 zijn we genesteld en gaan we lekker slapen met uitzicht op … het hotel. 🙂 Morgenochtend slapen we lekker uit, want we hoeven pas om half 11 in te checken. Rustig aan dus. Nu lekker slapen!
Geef een reactie