Gisterenavond zijn we nog even aan het strand gaan zitten kijken en luisteren naar de walvissen. Het was verder lekker stil, behalve wat misthoorns van een boot die naar de haven kwam varen. Maar verder was het heel rustig, dus we konden de walvissen goed horen. Ik weet niet of ze goed te horen zijn op het filmpje, ik hoop het.
Daarna zijn we gaan slapen en de volgende morgen hebben we in het hotel ontbeten. We moesten om kwart over negen met de shuttle mee naar het vliegveld. Om elf uur zou het vliegtuig gaan en we moesten een uur vantevoren op het vliegveld zijn. Het was maar een kwartiertje rijden ongeveer, maar de shuttle had vertrektijden en de volgende zou pas om elf uur vertrekken, dus dan zouden we te laat zijn. Best vreemd voor een shuttle, vertrektijden, maar nou ja, het zal wel.
We kwamen aan op het vliegveldje en daar werden we ingecheckt en als we niks gevraagd hadden, hadden ze ook niks verteld. Maar we vroegen natuurlijk hoe het ermee stond, of er wel gevlogen werd op Juneau, en het antwoord was nee… Da’s toch wel handig om te weten, zucht haha. Ze vertelde dat er een weather-stop was op Juneau omdat daar teveel mist hing. Al twee dagen zei ze, dus wij hadden er een hard hoofd in. Maar in Gustavus viel het wel mee met de mist, dus we hadden toch wat hoop. We dachten we blijven maar rondhangen en we zien het wel.
We zijn eerst maar een rondje gaan wandelen tot het elf uur was. We zagen nog een zeearend vliegen. Toen het elf uur was, was er nog geen glimp te zien van een vliegtuig. Gelukkig hadden we vandaag de hele dag om naar Juneau te komen, dus we waren niet echt aan tijd gebonden. Het zag er wel steeds naar uit dat het vliegveld vrijgegeven zou worden, maar telkens gebeurde het toch niet.
Maar om half één kregen we dan toch goed nieuws, er waren drie vliegtuigen onderweg naar Gustavus, en wij konden met het tweede vliegtuig mee terug. Gelukkig! We waren helemaal blij, de eerste hobbel van de terugreis was in ieder geval genomen. Morgen moeten we vanuit Juneau naar Seattle vliegen, als die nou ook gewoon vliegt dan hebben we geen probleem. Nog even duimen dus maar.
Onderweg was er meer te zien dan op de heenweg, dus dat was wel heel vreemd. Op de heenweg vlogen we wel met een ander toestel en hoger, maar er was toch duidelijk een stuk meer zicht. We hadden dus blijkbaar wel mazzel dat we überhaupt in Gustavus aangekomen zijn… Maar nou ja, wij klagen niet.. 🙂
Nadat we geland waren hebben we weer het hotel gebeld om ons te komen halen vanaf het vliegveld met hun shuttle. Na vijfentwintig minuutjes waren we er en we konden gelukkig meteen onze kamer in. Het is deze keer een kamer op de hoogste (zevende) verdieping van het hotel, dus leuk uitzicht over de haven. Behalve dan dat je die niet ziet door de mist 😀
Nadat we even bijgekomen waren in de hotelkamer zijn we weer een wandelingetje gaan maken. Er is een kabelbaan die achter Juneau de berg opgaat, zodat je mooi uitzicht hebt over de haven. Dat doen wij natuurlijk niet, wij gaan met de benenwagen naar boven. Het was ongeveer vier kilometer naar boven en 525 meter stijgen. We hebben er uiteindelijk ongeveer 2,5 uur over gedaan heen en terug. Boven was niet heel veel te zien, maar de wandeling door het bos vond ik wel leuk. Het ging onderweg flink regenen dus we zijn tot op de draad natgeregend, zelfs met onze regenjassen aan. Jeroen vond er niks aan, die zou teruggegaan zijn als ik niet als een blij hondje naar boven aan het dartelen was geweest denk ik haha. Ik vond het gewoon wel wat hebben, zo in de regen lekker door de blubber. Het was niet koud en toch best een fiks wandelingetje, dus ik had het wel naar mijn zin.
Na de wandeling zijn we allebei gaan douchen en toen gaan eten. Daarna was het koffertjes strategisch inpakken voor morgen en naar bedje toe. Morgenochtend gaat om half zes de wekker weer voor de terugreis van 18 uur… Eerst naar Seattle met een tussenstop van veertig minuten in Sitka, dan daar een uur of vijf wachten geloof ik, dan de vlucht naar IJsland en dan IJsland-Nederland. En dat allemaal alleen als morgenochtend blijkt dat de vliegtuigen mogen vertrekken, want er is nog steeds maar heel weinig zicht hier. We zullen zien, het wordt weer spannend… 🙂
Geef een reactie