We hebben vannacht heel slecht geslapen, allebei. We waren al verkouden, Jeroen nog wat erger dan ik, maar het ergste was dat we het ongeluk toch nog wel behoorlijk moesten processen. Het is toch wel heel vreemd als je opeens bovenop een andere auto zit hoor. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Dus we werden eigenlijk gebroken wakker. We zijn gaan ontbijten, hebben een lunchpakketje meegevraagd en zijn op weg gegaan richting Seward. Toen we bij de receptie uitcheckten, keek de (Nederlandse) eigenaar van de lodge nog even hoe het met het weer stond in Seward. Niet zo goed, de top van de wandeling die we wilden doen, zat in de wolken. Heeft niet zoveel zin dus. Maar wij hadden ook geen zin om de wandeling dicht in de buurt nog te doen, dus we zijn toch maar naar Seward gereden.
Het was een uurtje of vier rijden, weer een prachtige rit door schitterend landschap. Toen we langs Anchorage kwamen, zijn we nog even bij een Walmart gestopt om een nieuw SD-kaartje te kopen voor het fototoestel. Handig als je gewoon kunt opzoeken waar je dat snel kunt kopen onderweg. We zagen ook nog twee elanden onderweg.
Tegen twaalf uur waren we bij het nieuwe hotel. Daar werden we zeer onvriendelijk ontvangen, we hadden eigenlijk de neiging om meteen weer te vertrekken. Maarja, het hotel was betaald, en wat zou je moeilijk doen haha. Ze hadden in ieder geval geen kamer vrij nog, we waren eerder dan check-in tijd, en dat werd ons koeltjes duidelijk gemaakt. Er was geen enkele ruimte om even te kijken of het anders kon. Toen heb ik maar even gevraagd of we in het dorpje ergens naar de worldcup konden kijken, en een (wel vriendelijke) man achter de balie wist te vertellen dat er bij Thorn’s wel een tv stond. 
We kregen een routekaartje mee en zijn naar dat café gegaan. Het eerste kwartiertje hebben we gemist denk ik, maar de rest van de wedstrijd hebben we gezien. Nagelbijten het laatste stukje zeg! Er waren in het café nog twee mannen bij ons komen zitten die ook voor Nederland waren, er was nog één iemand ook voor Nederland, en er was een groepje van ongeveer acht mensen voor Costa Rica. De rest was er gewoon voor de wedstrijd denk ik. Was erg grappig om het zo te bekijken. Heel spannend en als het team dan wint dan loop je vrolijk weer naar buiten 🙂 .
Na nog een een rondje langs het water zijn we terug naar het hotel gegaan en ingecheckt. Er stond een andere man aan de balie, naast de koele dame, dus we zijn maar met hem gaan praten, en hij was best vriendelijk. Vooruit maar. De kamer is lekker, met een balkonnetje en twee twijfelaars, dus lekker veel plek. Jeroen is voor de buis gaan hangen, tour de france. Beetje relaxen. Ik ben in bedje gekropen. Heb inmiddels een fikse pijn in mijn nek van het ongeluk en ben een beetje ziekjes van de verkoudheid. Even cocoonen dus.
Na een uurtje had Jeroen genoeg genikst 😉 en is hij naar het visitor center gegaan en heeft bij de haven een rondje gewandeld. Hij heeft een viswinkel van binnen bekeken waar ze allemaal hengels aan het plafond hadden hangen.
Toen hij terugkwam hebben we een broodje gegeten. Daarna zijn we samen nog even een klein stukje gaan wandelen.
Geef een reactie