Rit naar Knik River Lodge

Vandaag weer op tijd opgestaan. Even wat spulletjes alvast opgeruimd, ontbeten en daarna weer terug naar de kamer. We haalden het pasje door het slot, maar de deur ging niet open. Wat is dat nu weer! We hadden twee pasjes gekregen, dus ik diepte het andere pasje op, en dat werkte ook niet! Terug naar de receptie. Oh, zei ze, ik zal hem even opnieuw activeren. Ik met de nieuwe sleutel naar de kamer, werkte ook niet grrrr. Terug naar de receptie. Oh, zei ze, ik maak wel even een hele nieuwe voor je. Ik met de nog nieuwere sleutel weer terug naar de kamer. En gelukkig, nu ging hij wel open. Wat een toestand op de vroege morgen…

Na het uitchecken zijn we naar de safeway gegaan om bammetjes te kopen voor onderweg. En wat bugspray en zonnebrand. Zonnebrand hadden we niet meegenomen want ja, de zon schijnt niet in alaska. Maar nu heb ik een witte zonnebril op mijn hoofd staan, want een beetje verbrand gisteren op het water, dus toch maar zonnebrand gekocht 🙂 . Kalf verdronken… 😉

Daarna zijn we op pad gegaan. Het was een uurtje of zes rijden en we hebben lekker rustig aan gedaan. De uitzichten onderweg waren prachtig. En het weer werd steeds beter. Uiteindelijk stond de thermometer op 76 graden fahrenheit, dat is iets meer dan 24 graden celsius. Ik kon vandaag gewoon het enige zomerjurkje aan dat ik bij me had! Wat een feest. En dan zo’n prachtige weg, kleedje uitspreiden, lekker lunchen en weer verder rijden.

Onderweg op het laatste stukje zagen we nog een eland van heel dichtbij. Eerder hadden we er ook al eentje gezien. Mooie diertjes hoor, en deze was helemaal niet bang. Ik heb maar even met hem gepraat, hij had t naar zijn zin zei hij 😀

Helemaal aan het einde van de Knik River Road ligt de Knik River Lodge. Daar logeren we vannacht en morgennacht. Het zijn allemaal cabins met uitzicht op de bergen. Heerlijk weertje en heerlijk rustig in de natuur. Toen we moesten reserveren voor het diner, zagen we alweer de bekende nederlandse namen staan. Even later bleek dat er inderdaad een nederlands stel, dat we in Chitina hadden ontmoet, naast ons in de cabin zat. Zitten we niet op te wachten, maar nou ja, deze mensen zijn wel aardig, dus vooruit maar. Nog even later bleek dat beide andere stellen ook in deze cabins overnachten vandaag. Tis een hollandse boel dus.

Nadat we gegeten hadden in een soort tent op het terrein, op de foto hierboven zie je het staan, die ronde tent, is Jeroen nog weer een stuk gaan wandelen. In zijn uppie, rugzakje om, wat te drinken mee, fototoestelletje, bergschoenen aan, petje op en gaan. Als hij om twaalf uur vannacht nog niet terug is moet ik alarm slaan. Ik hoop maar dat hij zich voor die tijd weer meldt. 😉

In de tussentijd ga ik lekker in het zonnetje zitten, want dat zonnetje is hier natuurlijk heel erg lang. Ik heb het toetje uit de tent meegenomen, een echte cheesecake, en ik ga zo koffie zetten en het taartje oppeuzelen. Niks meer aan doen zou ik zeggen…