Vandaag was weer een dag om door een ringetje te halen. We zijn vroeg opgestaan omdat we een flink stuk moesten rijden. De wekker stond op zeven uur en ik was wel weer wat eerder wakker, maar het verschil wordt steeds minder groot.
Na vertrek zijn we eerst naar een site gegaan waar een klein beetje werd verteld over de olie pijplijn die van noord naar zuid ligt. Een ingenieus ding dat ergens begin zeventiger jaren is neergelegd om de olie makkelijk en snel te vervoeren.
Nadat we dat bekeken hadden, konden we op pad, dachten we. Maar toen we een uurtje onderweg waren, kwamen we langs een luchtmachtbasis. We hadden nog een ontbijtje bij ons dat bevroren uit de ijskast was gekomen en inmiddels redelijk ontdooid was. En een plekje met uitzicht op de luchtmachtbasis leek ons wel aardig, dus we zijn daar even gestopt. Nou, dat hebben we geweten!
Er zijn voor onze neus minstens twaalf straaljagers opgestegen en nog een stuk of tien andere vliegtuigen. Dat was bijzonder om te zien zeg, van zo dichtbij!
Nadat we daar een poosje van genoten hadden, konden we nu echt de reis beginnen.
En dat was me het reisje wel! Wat een prachtige weg! Hele mooie vergezichten, prachtige bergketens, besneeuwde toppen en donkere meren. Ik geloof niet dat we ooit over zo’n mooie weg gereden hebben.
Hier en daar hebben we nog stukjes pijp meegepakt, bij eentje kwam een haasje ons bekijken.
De temperatuur onderweg wisselde nogal. We hebben één buitje gehad waarbij het 48 graden fahrenheit werd. Verder was het heel zonnig en de maximale temperatuur die we hebben gezien was 69 graden. Ik heb hier geen internet dus reken zelf maar effe uit hoeveel celsius dat is 😀
Eenmaal aangekomen in Chitina moesten we erg oppassen om niet meteen het dorp weer uit te rijden. Het is piepklein en het hotelletje is typisch Amerikaans.
Beneden een bar / restaurant en boven een paar piepkleine kamertjes met een bed en een badkamertje. Lekker primitief maar zo leuk in de sfeer van Alaska!
Nadat we ingecheckt waren, zijn we maar weer even een stukje gaan wandelen. Niet zo heel ver want er is niet zo heel veel te zien in zo’n klein dorpje, maar er was wel een meertje dat weer mooie foto’s opleverde.
Na het wandelingetje zijn we op de porch van het hotel gaan zitten in zonnetje met een lekker bakkie koffie. Het was 30 graden celsius in het zonnetje. Gelukkig hadden we wel een korte broek mee 🙂
Nadat we in het hotel koude aardappelpuree met een hamburger hadden gegeten zijn we nog weer even een stukje gaan wandelen. Tijdens de wandeling werd vooral Jeroen opgepeuzeld door de muggen. Op een gegeven moment heb ik hem mijn jasje gegeven om over zijn hoofd te doen. Stond best een beetje vreemd denk ik, maar het werkte wel 😀 .
Toen we na een klein stukje wandelen de bocht om liepen zagen we opeens een eland met twee jongen staan! Oeps… Die zijn niet echt lief als ze jongen hebben, dus we deinsden achteruit. Maar de elandjes slenteren weg, dus we zijn even blijven staan om ze een beetje op de foto te zetten. Leuk weer hoor, die onnozele koppies en die lange pootjes. Schattig!
Na de wandeling zijn we onze tassen voor morgen in gaan pakken. We mogen er twee mee van 13 kilo, in het vliegtuig naar McCarthy. Dat wordt nog spannend, ik heb nog nooit in een heel klein vliegtuigje gezeten. Het schijnt 20 minuten vliegen te zijn. Ik ben benieuwd weer…
Geef een reactie