Nou, vandaag was effe een minder dagje. Helemaal in het water gevallen, het regende de hele dag en daardoor hebben we nauwelijks iets gezien van het park. Dat wat we zagen was best mooi, maar er was achter de wolken nog heel veel meer dat we hebben gemist.
Vanmorgen moesten we om half zeven opstaan omdat we iets voor zevenen naar het park moesten rijden. Dat lukte ruim, ik was weer vanaf vier uur wakker haha. Maar ja, ik was ook best vroeg gaan slapen dus dan houd je enerzijds de jetlag in stand en anderzijds ben je om vier uur wel uitgeslapen 😀 . Ken t schele, we hebben toch vakantie.
Toen we uit het raam keken, zagen we helaas letterlijk de bui al hangen.
Gisterenavond had Jeroen al wat bammetjes gesmeerd voor onderweg want in het park is niks te krijgen. Dus dat was vlot inpakken en wegwezen.
Bij de bus moesten we in de rij gaan staan, first come first serve. We stonden haast vooraan dus we konden een aardig plekje uitzoeken dachten we. Tot er een dame met krukken naar voren werd gehaald om als eerste in te stappen. Achter haar vormde een nieuwe rij en de chauffeur had niets in de gaten en liet die hele rij als eerste instappen. Hebben wij weer. We zaten dus helemaal achteraan met een enorm ochtendhumeur haha.
De busrit zou acht uur duren. Behoorlijk lang dus. Het is niet mogelijk om met eigen auto door het park te rijden, anders hadden we dat wel lekker gedaan. We gingen naar het Eielson visitor center, van daaruit kon je mooi mount McKinley bekijken vertelt de overlevering… 😉 Vier uur heen rijden met onderweg wat korte stopjes van tien minuten.
Na een poos in de bus zagen we tijdens een stop in de verte wat schaapjes (dallsheep). Even later zagen we een kariboe kudde over de toendra hobbelen. En nog weer iets verderop een eland. Die schijn je niet zo vaak te zien in het park, hadden we toch nog een beetje mazzel.
Na vier uur arriveerden we inderdaad bij het visitor center, waar we een prachtig uitzicht hadden…
op een bord met een prachtig uitzicht. We kregen een half uurtje om te genieten van dit grote geluk, waarna we met de bus weer vier uur terug moesten rijden. Jeroen was het na drie uur helemaal zat, voor mij ging het nog wel een beetje. Het laatste uur was dus afzien. We kwamen nog wel een tweede eland tegen en weer wat kariboes.
Na ongeveer acht uur in de bus waren we terug en konden we met onze eigen auto vlug weer terug naar het hotel.
Daar aangekomen bleek dat ze net bezig waren met onze kamer, dus konden we nog niet echt lekker relaxen. Wat een pech hè haha. Toen zijn we maar naar de receptie gegaan waar je ook lekker kan zitten en hebben we een lekker bakkie koffie besteld. Dan maar daar even relaxen.
Daarna kwamen we terug bij de kamer en waren ze nog steeds niet klaar. Beetje traag zijn ze hier in Alaska blijkbaar… Daarom zijn we maar meteen weer teruggegaan om te eten. Na het eten nog even koffie op de kamer en lekker slapen. Morgenochtend gaan we eerst in het park wandelen. Ongeacht of we wat kunnen zien of niet, of het regent of niet, we hebben gewoon even zin om weer eens in beweging te zijn. En daarna drie uurtjes rijden naar Fairbanks. Geen wekkertje zetten vandaag dus…
Geef een reactie