Slang!

Vanmorgen weer netjes om acht uur aan het ontbijt. Lekker eitje gegeten en sapje gedronken. Daarna moesten we om tien uur klaarstaan om eerst naar een dorpje te gaan en daarna uit kamperen in ’the middle of nowhere’. Spannend!
Het dorpje heette San Jorge en lag op een paar minuutjes varen van de lodge. We liepen erdoorheen en zagen allemaal gammele huisjes met een elektriciteit aansluiting. De jungle-man vertelde dat de huisjes nu drie uur per dag elektriciteit hadden. Ze gebruiken dat vooral voor entertainment, radio en televisie dus. Maar binnenkort krijgen ze 24 uur per dag elektriciteit dus dan kunnen ze misschien een koelkast kopen als ze daar genoeg geld voor hebben.

Er liepen honden in het dorp, katten, kippen en hanen. We hebben het schooltje van het dorp ook nog bekeken. Schattige kindertjes tussen 3 en 5 jaar kregen daar les. Ze zongen ook een liedje voor ons dat op vader Jacob leek.
Verderop was nog een school en dat bleek de highschool te zijn. Daar waren de wat oudere kinderen. Ze gaan na de highschool naar Nauta om daar te studeren. Daarna is voor de meesten het streven om naar Lima te gaan en daar een carrière te beginnen.

Na het dorpje gingen we weer terug in de boot en op pad naar de campingplaats. Een hele tocht door de jungle, misschien wel een uurtje of drie. Maar onderweg was er natuurlijk vanalles te zien, zoals Macaws, apen en allerlei andere soorten vogels. Ook roze en groene dolfijnen zagen we weer.
En ergens halverwege stopten we om een rondje te wandelen over een pad waar weleens anaconda’s waren gezien.

Ergens hoop je dan dat je ze ziet, en ergens ook helemaal niet…
Maar na een paar minuutjes werden we geroepen… Er was een anaconda in zicht. Jungle-man rende de kant op van de kapitein van ons bootje, hij had ons geroepen. En toen we bij hem aankwamen zagen we inderdaad een stukje anaconda uit het water steken.

‘Pak hem vast!’ riep jungle-man. ‘Laat hem niet ontsnappen!’. Ehm… Hoezo? Vastpakken? Een anaconda? Jungle-man wierp zich op het beest en greep hem beet. ‘Trekken!’. Dus de kapitein, die het ook allemaal niet zo zag zitten, en Jeroen grepen de staart maar beet en begonnen te trekken. Jungle-man trok mee en ik dacht: ‘mannenwerk’…

Dus ik keek nog even toe hoe de heren uit alle macht aan de staart stonden te sjorren. Ze kregen hem het water niet uit, maar jungle-man riep: ‘Volhouden! Niet opgeven!’. Toen ging ik ook maar even helpen met sjorren en zo hingen we met z’n drieën aan de staart en was jungle-man met een stok de rest van het beest aan het zoeken in het water.

Op een gegeven moment vond hij de kop van het beest. Hij was natuurlijk ook moe geworden en niet meer zo heel sterk. Jungle-man greep zijn kop beet en trok hem uit het water. Hij riep dat Jeroen hem bij de nek moest pakken om hem goed op de kant te krijgen. En Jeroen dacht weer: Ehm… Hoezo? Maar deed braaf wat hem gezegd werd. Daar hadden we hem eindelijk! Een slang van minstens 5 meter lang! Jungle-man bleef de kop vasthouden en wij konden foto’s maken. Hij was dolenthousiast omdat we hem eruit gekregen hadden. Hij vertelde dat hij weleens eerder een iets kleinere slang had willen vangen, toen waren er zeven mensen bij, maar die wilden allemaal niet helpen dus toen was het hem niet gelukt. Haha, dat wij nou weer zo gek zijn om aan zo’n staart te gaan hangen… 😀

We stonden nog een poosje na te tollen van de ervaring. Toen liet hij de kop los en lieten we hem vrij.
We hadden een super vreemde belevenis gehad waar we nog lang aan terug zullen denken.

Daarna zijn we in het bootje gestapt en verder gevaren naar de camping. Daar werd een tentje voor ons opgezet waar we in zouden slapen. Daarna zijn we vlak voor het eten nog een wandeling in het donker in de regen door de jungle gaan maken. Erg veel hebben we niet gezien.

Daarna hebben we gegeten en toen zijn we nog met de boot op pad gegaan op kaaimannen jacht. We zagen er eentje en die verdween vrij snel weer terug onder water. We waren heel moe en zijn daarna maar snel gaan slapen.