Het is wel opvallend hier hoe goed we te eten krijgen. Vanmorgen weer een heerlijk ontbijtje om acht uur, met een omelet en broodjes en yoghurt en kaas. Het is wel eenvoudig maar het smaakt allemaal erg lekker.
Toen we het ontbijt op hadden, gingen we even naar de lobby, waar mensen uit een dorpje hier in de buurt waren. Het vrouwtje dat geloof ik de eigenaresse is van onze lodge, heeft zich ingezet voor het bewaren van de taal die ze hier rond de amazone spreken. Het is geen Qechua en ook geen spaans. Sinds zij zich druk maakte is besloten om de taal te leren op scholen in de regio. Het is nu verplicht. De twee vrouwtjes die in de lobby waren vertelden over hun taal en hoe belangrijk het was dat die bewaard zou blijven. Ze zong ook twee liedjes in hun eigen taal, en legde uit waar het eerste liedje over ging. Vooral over vooruitkijken geloof ik.
Daarna sprongen we weer in de boot op weg naar een dorpje in de buurt waar we even mee konden maken hoe het leven hier is. Maar niet voordat we nog weer even een keer van wat roze dolfijnen hadden genoten. Ze zwemmen steeds best een eindje weg, maar toch kan je ze aardig zien.
We gaan steeds het reservaat in, en dan moeten we ons melden bij een ranger. We schrijven dan op waar we vandaan komen, paspoortnummer enzo en wanneer we het reservaat ingaan en wanneer we verwachten dat we er weer uit gaan. Zo weten ze het als ze ons moeten gaan zoeken. Bij die rangerpost kwamen we een man tegen die een soort koala baby bij zich had. Hij vertelde dat er een boom was omgehakt en dat moeder haar baby was kwijtgeraakt. Kindertjes hadden het diertje gevonden en hij had hem van ze afgetroggeld om te proberen hem in leven te houden. Hij was daar nu voor de tweede dag, maar het zag er niet zo heel goed uit voor het diertje. Hij was wel van plan om hem naar zijn moeder terug te proberen te krijgen, maar wist niet of dat ging lukken. Het was wel een heel grappig diertje.
Na een tijdje zijn we verder gevaren en kwamen we bij een strandje waar we volgens de jungle-man lekker konden zwemmen. Ik dacht jaja, dat zal wel, volgens mij zitten hier krokodillen. Maar hij was serieus. En hij had ook vantevoren al gezegd dat het ging gebeuren, dus we hadden beiden onze zwembroekjes aan. En we hebben dus onze kleertjes uitgedaan en zijn het water in gelopen. Er lag een hele dikke laag slik aan de rand, dus daar moesten we even doorheen, maar het water was niet koud. Het verschilde steeds een beetje, soms was er een walm van koud water en soms juist heel heet. Toen we even aan het zwemmen waren, voelden we visjes in de buurt. En die visjes begonnen ons een beetje te bijten. Ik gillen natuurlijk, en lachen. Het waren visjes van ongeveer 8 tot 10 centimeter ofzo en 3 tot 4 centimeter hoog. We zagen ze ook boven het water uit komen springen. Maar omdat ze steeds hapjes namen, dachten we nou, toch maar even het water weer uit. Dus toen stonden we binnen 2 minuten allebei weer op de kant. Haha, erg gelachen.
Maar de jungle-man zei dat het om sardientjes ging en dat ze alleen maar een beetje knabbelden. Dus toen zijn we toch maar weer het water ingegaan en weer moesten we heel erg lachen. Ze denken waarschijnlijk gewoon dat ze een hapje kunnen nemen, maar dat lukt niet echt. Dus pijnlijk is het niet, je schrikt je alleen steeds de blubber. En het is ontzettend grappig dus.
Na een tijdje waren de visjes waarschijnlijk een beetje gewend aan ons en knabbelden ze wat minder. Af en toe sprong er nog wel een in de buurt van ons hoofd ofzo, maar het bleef redelijk rustig.
Na het zwemmen, wat heerlijk was trouwens, ik kon wel eeuwig in dat water blijven (ondanks dat ik wel dacht wat zwemt er allemaal met me mee….) zijn we een plekje gaan zoeken om te lunchen.
We hebben de boot aan de kant gelegd en kregen allemaal een klein tafeltje voor onze neus. Daarop kregen we een bordje met wat rijst dat in bananenbladeren was gewikkeld, met kip erin, ei en olijven. De olijven heb ik eruit gepeuterd maar verder was het erg lekker smikkelen.
Na de lunch zijn we doorgevaren naar het dorpje. Het bleek heel rustig te zijn deze keer in het dorpje, ze hadden de avond tevoren nog een feestje gehad dus de helft was zijn roes aan het uitslapen. De andere helft deed mee aan een voetbal toernooi en was dus naar een ander dorpje gegaan.
Maar er was nog genoeg te zien. Het bleek dat er bij dat dorpje palmbomen groeien waar een vrucht aan komt waar je heel goede olie van kan maken, die goed is tegen rimpels en zonnebrand. En dat exporteren ze nu, daardoor gaat het nu beter met die mensen, want eerst waren ze vooral bezig met criminele activiteiten. Maar dat is dus nu niet meer nodig.
De vruchten op de foto komen van één, misschien twee bomen, en leveren zo ongeveer vijf liter olie. Een liter brengt 100 dollar op, dus dat schiet aardig op zo.
We kregen ook nog een demonstratie van hoe ze dan die vruchten gingen plukken, eigenlijk gewoon de boom in wandelen met twee touwtjes. Ging soepel hoor.
In het dorpje kregen we ook allebei kokosmelk uit een kokosnoot te drinken. Gewoon een rietje in dat ding en slurpen maar, je kent dat wel. We vonden het allebei eigenlijk niet zo lekker dus hebben hem niet helemaal leeg gedronken. Maar dat was geen probleem, want de locals dronken de rest gewoon op met hetzelfde rietje 🙂
Na het dorpje zijn we direct teruggevaren naar de lodges, waar we twee uurtjes kregen om te ontspannen. We hebben allebei even lekker liggen slapen.
Daarna zijn we weer op pad gegaan, weer met de boot, maar nu richting een kleiner riviertje in de buurt. We hebben allerlei dieren gezien en langzaam werd het ook steeds donkerder. Op een gegeven moment zagen we aapjes in de bomen, eekhoornaapjes volgens jungle-man. Verder zagen we nog allemaal soorten vogels, ook een rare die heel hard vlak boven het water vloog en dan met zijn snavel door het water ging. Toen het donker was gingen we zoeken naar kaaimannen. Die kan je zien omdat hun ogen rood oplichten als je er met een zaklamp op schijnt. En op een gegeven moment riep jungle-man dat de boot naar de kant moest. Hij dook voor de boot het riet in en even later kwam hij met een jonge kaaiman weer naar boven! Het diertje was een jaar of twee oud en de pineut…
Jeroen heeft hem even vastgehouden en ik mocht hem ook even in mijn handen houden. Als ik maar wel één hand achter zijn nekje hield. Het beestje bleef best rustig zitten. Dus… Een kaaiman geaaid… Wat een vakantie is het toch…
Naderhand hebben we het beestje teruggezet en zijn we weer teruggevaren naar de lodge. Daar even dineren en toen lekker naar bedje toe.
Morgenochtend weer om acht uur paraat om te eten en daarna gaan we om tien uur weg om in de jungle te camperen… En een rondje wandelen om anaconda’s te zoeken… Ik ben benieuwd. 🙂
Geef een reactie