Vanmorgen stond de wekker weer heel vroeg. Om kwart over vijf zaten we aan het ontbijt en om kwart voor zes werden we afgehaald om naar het vliegveld te gaan.
Daar hebben we eerst de vlucht naar Lima genomen en daarna de vlucht naar Iquitos. Het ging allemaal vlotjes en rond het middaguur waren we in Iquitos.
We werden van het vliegveld gehaald door iemand van de lodge en we kregen meteen allebei een flesje water. Het was 38 graden, dus nogal een overgang…
We reden richting Nauta omdat we van daar de boot zouden nemen naar de lodge. Maar eerst stopten we bij een plek waar ze zeekoeien opvingen. Die worden door de bevolking gevangen en dan krijgen ze het verkeerde eten. Hij wordt nu bedreigd en daarom hebben ze deze opvang gemaakt. De student die ons rondleidde liet ons eerst twee heel jonge zeekoetjes zien die in een bak aan het zwemmen waren. Daarna vertelde hij dat er drie stadia waren. De eerste om te herstellen, de tweede om langzaam te wennen en de derde om helemaal zonder menselijk contact te leren overleven. Er waren een aantal beestjes in fase twee en die mochten er voeren! Ze blijken dol op banaan te zijn en daar kregen ze kleine stukjes van. En ook nog wat blaadjes groen. Ze gebruiken soms hun vinnetjes om het eten in hun mond te stoppen. Ze hebben helemaal geen tanden dus het is heel schattig om ze te voeren. En je mocht ze ook aaien, vonden ze leuk. Heel schattig.
Daarna zijn we doorgereden en kregen we onze box lunch. Die bestond uit een grote mandarijn, een sapje, en een of ander prutje in een bakje, iets met ei ofzo ik weet niet precies wat het was. Het smaakte in ieder geval erg lekker.
Rondrijden in Iquitos is trouwens ook groot feest. Overal rijden een soort tuktuks rond, maar dan zit de bestuurder op een brommer en zit je er als passagier achter op een bankje. En in de auto haal je die dingen al toeterend in. En soms steekt er iemand over zonder te kijken en dan moet je ook toeteren en gewoon doorrijden. Paar keer gebeurd :-).
Toen we de lunch op hadden waren we bijna bij de haven. Daar moesten we even wachten. Er was ook een toilet waar ik even moest zijn. Er waren twee wc’s, heel vies, en er zaten geen deuren in. En er hing een bordje boven dat het 50 cent kostte zodat ze het toilet schoon konden houden. Daggutnie! Haha.
Daarna moesten er daar onze tassen achterlaten. Dat ging ook alweer zo wazig. Maar goed, we zijn achter de gids aangelopen en toen bleek dat we naar een vijver gingen met heel grote vissen erin.
En ook heel grote schildpadden. We kregen allebei een heleboel droge broodjes en die mochten we ze voeren, zodat we ze goed konden zien. Ook grappig, wat een enorme schildpadden en vissen!
Toen ons brood op was moesten we terug naar het haventje lopen maar toen hield de gids zo’n tuktukje aan en zijn we daarmee naar de haven teruggegaan. Ook een keer hartstikke leuk 🙂
Bij de haven zijn we in een bootje gestapt dat ons eerst naar de oorsprong van de amazone bracht. Daar zwemmen roze dolfijnen rond en daar hebben we een poos naar zitten kijken. We hebben ze heel vaak gezien maar ze gingen wat moeilijk op de foto.
Toen we uitgekeken waren werden we naar de lodge gebracht. Die is een stuk minder chique dan we tot nu toe deze vakantie gewend waren, maar dat is ook wat lastig in de jungle denk ik.
Meteen werden we voorgesteld aan de jungle-man en hij vroeg of we meteen mee gingen om een wandeling te maken door de jungle. Nou, graag natuurlijk!
Dus wij snel onze zaklampjes gepakt en op pad gegaan, achter jungle-man aan de jungle in.
Eerst zagen we een enorm ding aan een boom hangen en de jungle-man vertelde dat daar termieten in zaten. Jungle-man maakte het ding open en toen kwamen ze eruit. Ik moest mijn hand op het gat leggen en toen liepen de termieten op mijn hand. Daarna moest ik ze dood wrijven en ruiken aan mijn hand. Dat rook naar terpentine. Hielp goed tegen de muggen, zei hij. 🙂
Toen liepen we verder. Er was trouwens een gezin bij ook nog, die liepen voorop en spraken alleen Spaans. Dus de gids moest alles twee keer vertellen. Hij liep vooraan met een heel klein meisje, maar schrok plotseling terug en trok het meisje hard achteruit. Er bleek een heel giftige slang te zitten op het pad. Een lanspuntslang, familie van de ratelslang en nogal dodelijk en agressief van aard. Best spannend.
Nadat de jungle-man de slang had weggejaagd zijn we doorgelopen. Al snel was het ook donker. We zagen spinnen, waarvan er een een heel pijnlijke beet kon toebrengen, en heel kleine padjes en een wandelende tak.
En ook nog een kikkertje en een vogel etende spin. Die springt en vreet zomaar een vogel op. Wel heel enge dieren hoor, dus heel spannend om hier rond te lopen.
De wandeling duurde ongeveer anderhalf uur en daarna hadden we twintig minuutjes om te rusten voor het eten. Het eten bestond uit een buffet en smaakte heel lekker.
Daarna hebben we nog even lekker in de lounge gezeten en daarna zijn we gaan douchen en slapen.
Geef een reactie