Vanmorgen werden we om half zeven opgehaald door Ernesto en zijn chauffeur. Hij bracht ons naar het kantoor van zijn organisatie, waar een bus voor ons klaarstond. Samen met een andere gids en onze gids reden we richting km82, het startpunt van de reis.
Maar eerst moesten we nog wat mensen ophalen uit een dorpje onderweg. Het waren vijf engelsen geloof ik, die met die andere gids de trail gingen lopen. Maar voordat we bij km82 aankwamen, moesten we eerst met die grote bus nog over een doodeng weggetje.
Het weggetje leek smaller dan de bus en in het echt scheelde dat ook niks volgens mij. En dan kwamen er soms ook nog tegenliggers die erlangs moesten en helemaal niet pasten. Ik zat bij het raam aan de kant van de afgrond en ik dacht de hele tijd dat we naast de weg zouden komen. Ik denk dat dat wel een uur duurde ofzo, dus ik kneep m behoorlijk. Maar goed, we zijn veilig aangekomen en we hoeven niet die weg meer terug…
Toen we aankwamen moesten de dragers eerst de spullen verdelen. En ze moesten vertrekken vóór ons, zodat ze de lunchtent konden opzetten. Dus moesten we wachten tot ze weg waren, dat duurde wel even. Maar daarna konden we op pad.
We moesten ons kaartje laten zien bij een post waar de dragers ook gecontroleerd werden. Ze moeten goede schoenen dragen die ze gegeven moeten worden door de organisatie waar ze voor werken. En ze mogen niet meer dan 25kg dragen. Dat is toch al ontzettend veel. En dat wordt allemaal gecontroleerd bij de controlepost.
Daar kregen we ook een stempel in het paspoort om te bewijzen dat we in ieder geval bij 82km aan de incatrail waren begonnen. Als we straks klaar zijn dan krijgen we weer een stempel dat we het eind hebben gehaald. Dus daar gaan we voor 🙂
Daarna konden we eindelijk beginnen met de trail. We kwamen al snel langs allerlei inca resten die we bekeken hebben. Sommige zagen er wel heel mooi uit hoor. De gids vertelde er ook vanalles over.
Het lopen ging goed. We hadden een klein steil stukje en dat was best pittig maar eigenlijk wel te doen. Maar goed, dit was dan ook een makkelijke dag…
Na een tijd lopen, ik weet niet hoe lang, kwamen we aan bij de lunchtent. Daar kregen we eerst een kopje sap, iets met ananas. Daarna mochten we in de lunchtent gaan zitten die ze voor ons hadden opgezet en daar kregen we onze lunch. Het was eerst lekkere maissoep en daarna spaghetti. Een fikse lunch dus. Na de lunch kregen we een kwartiertje om het eten te laten zakken en toen moesten we weer verder.
We wandelden nog een aantal uren en toen kwamen we bij de camping aan. Daar stond onze tent al klaar. Toen we even in de tent hadden gelegen om lekker uit te rusten, kregen we een bakje warm water om ons even lekker te wassen. Dat beviel goed, de temperatuur is hier nog niet zo laag dus dat kon allemaal prima in de tent.
Daarna hebben we nog even lekker liggen relaxen en toen werden we geroepen voor de thee. Toen we in de tent kwamen waar we de thee geserveerd kregen, stond er popcorn klaar en wat kaakjes-achtige dingetjes en jam en chocolademelk poeder en oploskoffie en thee. Behoorlijk uitgebreid dus weer. Samen met de gids hebben we genoten van de thee. Toen we die op hadden kwam al vrij snel het diner op tafel. Dat bestond uit een kippenpootje en rijst en een aardappel. Ook lekker, maar voor ons was het iets teveel. Oh ja, en vooraf nog weer een noedelsoepje. Dus daar hebben we niet zoveel van gegeten, maar het was wel lekker.
Daarna zijn we onze tandjes gaan poetsen en in bed gekropen om lekker te slapen. Morgenochtend worden we om zes uur wakker gemaakt met een ochtend theetje dat we in de tent krijgen. Daarna hebben we nog een half uurtje om de boel in de tent op te ruimen en dan krijgen we ontbijt. Na het ontbijt vertrekken we dan, voor wat de zwaarste dag schijnt te zijn. We passeren dan ook het hoogste punt op ongeveer 4200 meter. Ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan…
Geef een reactie