Vanmorgen zijn we wakker geworden om zes uur. Dat ging gelukkig redelijk vanzelf omdat we nog een klein beetje jetlag hebben. De ontbijtzaal was geopend vanaf half zeven dus om die tijd stonden we te trappelen.
De zaal is op de elfde verdieping naast het zwembad, vanwaar je een mooi uitzicht over de zee hebt. Het ontbijt was heerlijk, een buffet met brood en fruit en vleeswaren enzovoorts.
Om kwart over zeven werden we door hetzelfde mannetje als gisteren opgehaald. Hij bracht ons naar het vliegveld, waar hij ons incheckte en ons wees waar de gates waren. Daarna durfde hij ons wel weer alleen te laten. 😉 We hebben nog even wat op het vliegveld rondgeslenterd en zijn daarna ingestapt.
Toen bleek dat we samen reisden met een schoolklas brullende kinderen! Wij zaten op rij tweeëntwintig en er zaten overal om ons heen kinderen. Wat een herrie en onrust zeg!
Blijkbaar hadden de stewardessen medelijden met ons, want eentje kwam naar ons toe om te vragen of we bij de nooduitgang wilden zitten. Natuurlijk!! Heel graag! 🙂 Dus toen mochten we naar voren schuifelen tot rij elf geloof ik, waar we met veel meer beenruimte en iets minder herrie konden zitten.
Bij het opstijgen begon de klas heel hard te gillen, zucht. En na het landen barstten ze uit in applaus, zucht zucht.. . En daartussenin brulden ze vooral heel hard.
Onderweg hadden we uitzicht op prachtige besneeuwde toppen. Aangezien het winter is hier, ligt er dus sneeuw op de toppen en is het behoorlijk koud daarboven. Dat gaf hele mooie uitzichten, ook toen we inmiddels geland waren.
De kindertjes gingen bij het ophalen van de koffers gigantisch in de weg staan. Helemaal niemand kon meer de koffer fatsoenlijk van de band halen omdat al die kinderen erbij stonden. Dus voor de rest van de passagiers was het wachten tot ze weg waren haha. Het was ook wel weer een grappige vrolijke boel…
Toen we het luchthaven gebouw verlieten stond een dame ons op te wachten. Ze bracht ons naar een auto met chauffeur, die ons naar het hotel zou brengen. Ze stelde voor om eerst de city tour te gaan doen, aangezien we nog niet konden inchecken omdat het nog te vroeg was. Wij vonden dat prima.
We zijn dus door Arequipa gereden. Ze liet ons verschillende plekken zien, waaronder een uitzichtpunt vanwaar we de rivier en de terrassen goed konden zien. En wat mooie gebouwen waarvan ik de namen alweer vergeten ben… 🙂
Arequipa is de tweede stad van Peru vertelde ze, met een miljoen inwoners. Ook weer een hele grote stad dus, maar wel heel rustig. Of dat nou komt omdat het zondag is, daar zijn we nog niet uit…
Daarna bracht ze ons naar het hotel om in te checken en vervolgens nam ze ons nog mee voor een wandeling door het centrum van Arequipa.
Daarna liet ze ons achter in het Santa Catalina klooster, waar er weer een privégids op ons zat te wachten. Zij gaf ons een rondleiding door het klooster. Het is nog steeds in gebruik voor een gedeelte. Dat is het deel dat je niet mag bekijken, de nonnen hebben zo goed als geen contact met de buitenwereld. De rest is dus open voor publiek. Het klooster bestaat uit tachtig kamers. Vroeger woonden er drie nonnen bij elkaar, later kwamen er grote slaapzalen en is dat dus helemaal veranderd.
Het zag er allemaal heel primitief uit. Vanwege de aardbevingen stonden alle bedden van de nonnen in een nis met een boog erboven, vanwege de stevigheid.
Er was ook een wasplaats waar de nonnen hun kleding wasten. Dat deden ze bij het stroompje op de foto.
Na het klooster zijn we eerst op zoek gegaan naar wat flessen water. Je kan hier natuurlijk niet uit de kraan drinken, en omdat we hier al wat hoger zitten (rond 2500m geloof ik), is de zon erg warm. We hebben dus lekker veel drinken gekocht bij een karretje op een hoek. Het kereltje noemde de prijs en we hadden echt geen flauw idee wat hij zei. Hij sprak een heel klein beetje Engels en met op onze vingers tellen kwamen we er uiteindelijk prima uit. Tis toch wat, wat doen we hier, we kunnen niet eens tellen in het Spaans! Ow Ow Ow 🙂
Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel, dat je hieronder ziet.
Het is weer een mooie stijlvolle kamer. Geen uitzicht deze keer want op de begane grond, maar toch weer een lekker hotel met mooie binnenplaatsjes.
Na wat relaxen en wat coca thee zijn we in het hotel even iets gaan eten.
We kwamen erachter dat we nog niet wisten hoe laat we de volgende dag zouden worden opgehaald, dus dat hebben we eerst bij de receptie even na laten vragen. 9 uur staat de gids al klaar.
We waren toch wel weer erg moe geworden na het eten, beetje jetlag nog, dus zijn we lekker vroeg naar bed gegaan.
Geef een reactie